ترجمه مقاله

ترخان

tarxān

۱. در دورۀ مغول، لقبی که به بعضی از رجال، درباریان، و شاهزادگان مغول داده می‌شد و کسی که به این لقب و عنوان می‌رسید از ادای باج و خراج معاف بود و از مزایایی برخوردار می‌شد و هروقت می‌خواست می‌توانست بی‌اجازه به حضور شاه برود.
۲. [مجاز] آزاد.

ترخان

لغت‌نامه دهخدا

ترخان . [ ت َ ] (اِ) شخصی که پادشاهان قلم تکلیف از او بردارند و هر تقصیر و گناهی که کند مؤاخذه نکنند. (برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ) (ناظم الاطباء) (از فرهنگ رشیدی ) (از غیاث اللغات ). لقبی است از القاب که سلاطین ترکستان که ایشان را خان گویند به کسی دهند که هر وقت خواهد بحضور

ترخانی

لغت‌نامه دهخدا

ترخانی . [ ت َ ] (حامص ) منصبی در دربار پادشاهان که صاحبش از همه ٔ تکالیف و ادای باج و خراج معاف باشد. (ناظم الاطباء). منصبی بود در عهد سلاطین ترک که صاحب آن منصب را تقصیرات معاف بود مگر معدود یا مخصوص . (آنندراج ). منصب مقرری پیش سلاطین ترکستان که صاحبش از جمیع تکالیف نوکری

صالح

لغت‌نامه دهخدا

صالح . [ ل ِ ] (اِخ ) (میرزا...) فرزند میرزا پیر محمد شیرازی و یکی از امرای علاءالدوله حاکم هرات است . به اتفاق امیر اویس ترخان و احمد ترخان به جنگ عبداللطیف بن الغبیک بن شاهرخ پسرعم علاءالدوله رفت و او را مقید کرده و به قلعه ٔ اختیارالدین افکند.(حبیب السیر چ تهران جزء سوم از

ترجمه مقاله