ترغولغتنامه دهخداترغو. [ ت َ ] (مغولی ، اِ) نوعی از بافته ٔ ابریشمی سرخ رنگ باشد. (برهان ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). صاحب سنگلاخ در ذیل تورغو آرد: حریرنفیس و بافته ٔ ابریشمی را گویند... و مجازاً قماش را نامند که بر سر احکام و ارقام چسبانند... مؤلف برهان قاطع ترغو به فتح تا خوانده و فارسی
ترغولغتنامه دهخداترغو. [ ت ُ ] (مغولی ، اِ) طعام و شراب . (ناظم الاطباء). کلمه ٔ مغولی ، بمعنی نزل . (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : که بوقت توجه به جانب مشتاة و مراجعت گذر بر آن باشد تا بدان موضع از شهر نزل آرند که آنرا ترغو گویند، و آن موضع را ترغوبالیغ نام نهاده اند.
ترغایلغتنامه دهخداترغای . [ ت ُ / ت َ ] (اِخ ) (امیر...) ابن امیر برکل . از سرداران مغول و پدر امیر تیمور گورکان بود. رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 393 شود. صاحب سنگلاخ در ذیل «تورغای » آرد:
ترغایلغتنامه دهخداترغای . [ ت ُ / ت َ ] (ترکی ، اِ) ترکی است . صاحب سنگلاخ در ذیل «تورغای » آرد: پرنده ای از گنجشک بزرگتر که آن را به فارسی شانه بسر و بعربی هدهد گویند... (سنگلاخ ص 172). و رجوع به تُرغی شود.
طرغایلغتنامه دهخداطرغای . [ طَ رَ ] (اِخ ) پسر هلاکو که در قتل کیخاتو پسر اباقا شرکت داشت . رجوع به تاریخ مغول تألیف اقبال ص 251، 270، 271 و رجوع به طراقای شود.
تراغیفلغتنامه دهخداتراغیف . [ ت َ ] (ع اِ) ج ِ رغیف . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد). رجوع به رغیف شود.
ترغوبالیغلغتنامه دهخداترغوبالیغ. [ ت ُ ] (اِخ ) (دیه نزل ) قصبه ای است به دوفرسنگی قراقورم . (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : دیگر به دوفرسنگی قراقوم بر جانب مشرق بر گوشه ٔ پشته ای کوشکی ساخته اند که بوقت توجه به جانب مشتاة و مراجعت گذر بر آن باشد... و آن موضع را ترغوبالیغ نا
ترغودلغتنامه دهخداترغود. [ تْرَ / ت ِ رَ ] (اِخ ) یکی از سرکردگان عثمانی که طرابلس را در 959 هَ . ق . تسخیر کرد. (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
ترغویشتهلغتنامه دهخداترغویشته . [ ] (اِخ ) قصبه ای کوچک است در سنجاغ ایپک از ولایت قوصوه .سکنه ٔ آن 300 تن است . (از قاموس الاعلام ترکی ج 3).
ترغویشتهلغتنامه دهخداترغویشته . [ ] (اِخ ) قضایی است در ترکیه که از شمال به «یکی بازار» (ینی بازار = بازار نو)، از مغرب به برانه و ازجنوب غربی به ایپک و از مشرق به مترویجه محدود است .این قضا شامل 62 قریه است . چراگاههای بسیار دارد. سکنه ٔ آن <span class="hl" dir=
ساوریلغتنامه دهخداساوری . [ وَ ] (ترکی - مغولی ، اِ)تحفه ٔ پیشکش و آن مرکب است . (آنندراج ). انعامی که در ازای خدمت میدهند. (ناظم الاطباء) : و ساوری و علوفه و ترغو ترتیب نکرده بودند. (تاریخ غازان ص 30). و درین چند سال ... یام و ساوری و
ترقولغتنامه دهخداترقو. [ ت َ ] (مغولی ، اِ)بافته ٔ ابریشمی سرخ رنگ . (ناظم الاطباء) : بستد زبرای قدم خسرو خاوربر بام افق شکل سراپرده ٔ ترقو. آزری (از لسان العجم شعوری ورق 289 ب ).رجوع به ترغو شود.<
حصیریلغتنامه دهخداحصیری . [ ح َ ] (ع اِ) منسوجی بوده است از کاه و یا خوص و امثال آن : صوف گرما بود و جنس حصیری سرمارخت زرواست خزان جامه ٔ بز است بهار. نظام قاری .گه حصیری گشاد و صندل باف گاه ترغو و قیف و لاکمخا.<p class="aut
ترغوبالیغلغتنامه دهخداترغوبالیغ. [ ت ُ ] (اِخ ) (دیه نزل ) قصبه ای است به دوفرسنگی قراقورم . (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : دیگر به دوفرسنگی قراقوم بر جانب مشرق بر گوشه ٔ پشته ای کوشکی ساخته اند که بوقت توجه به جانب مشتاة و مراجعت گذر بر آن باشد... و آن موضع را ترغوبالیغ نا
ترغودلغتنامه دهخداترغود. [ تْرَ / ت ِ رَ ] (اِخ ) یکی از سرکردگان عثمانی که طرابلس را در 959 هَ . ق . تسخیر کرد. (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
ترغویشتهلغتنامه دهخداترغویشته . [ ] (اِخ ) قصبه ای کوچک است در سنجاغ ایپک از ولایت قوصوه .سکنه ٔ آن 300 تن است . (از قاموس الاعلام ترکی ج 3).
ترغویشتهلغتنامه دهخداترغویشته . [ ] (اِخ ) قضایی است در ترکیه که از شمال به «یکی بازار» (ینی بازار = بازار نو)، از مغرب به برانه و ازجنوب غربی به ایپک و از مشرق به مترویجه محدود است .این قضا شامل 62 قریه است . چراگاههای بسیار دارد. سکنه ٔ آن <span class="hl" dir=
شترغولغتنامه دهخداشترغو. [ ش ُ ت ُ ] (اِ مرکب ) نام سازی است که مطربان نوازند و لفظ ترکی است . (غیاث اللغات ). سازی بوده است که مینواختند و گویا آوازش تشبیه به آواز شتر شده بوده است . در تذکرةالخطاطین قاضی احمد قمی یکی از خوشنویسان را میگوید شترغو خوب می نواخته است . (فرهنگ نظام ).
