تشرینلغتنامه دهخداتشرین . [ ت َ ](اِخ ) نام ماه رومی از ماههای پاییز. (از تاج العروس ).نام دو ماه است از ماههای رومی . (منتهی الارب ). دو ماه خریفی اند که ترکان یکی را تشرین الاول و دیگری را تشرین الاخر گویند. (شرفنامه ٔ منیری ). نام دو ماه در زبان رومی یکی را تشرین اولی گویند و آن را به هندی
تشرینفرهنگ فارسی عمیددو ماه از سال شمسی کشورهای عربی.⟨ تشرین اول: [قدیمی] ماه دهم از سال شمسی کشورهای عربی، بین ایلویل و تشرین ثانی، مطابق با اکتبر.⟨ تشرین ثانی: [قدیمی] ماه یازدهم از سال شمسی کشورهای عربی، بین تشرین اول و کانون اول، مطابق با نوامبر.
تشرینفرهنگ فارسی معین(تِ) [ معر. ] (اِ.) نام دو ماه از ماه های رومی ، تشرین اوُل و تشرین دوم که بین ایلول و کانون اول واقع اند.
تشارینلغتنامه دهخداتشارین . [ ت َ ] (ع اِ) ج ِ تشرین . (المنجد). و رجوع به تشرین شود. || کلمه ای است که بر فصل خریف (پاییز) دلالت کند. (از المنجد). || در نزد مردم برگ درخت توت است که در این دو ماه (تشرین اول و تشرین دوم ) از درخت چیده و بمصرف تغذیه ٔ گاو و غیره رسانند. (از المنجد).
تُسِرُّونَفرهنگ واژگان قرآنپنهان مي کنيد(سر :مطلبي است که در دل خود پنهان کرده باشي و نخواهي ديگران از آن خبردار شوند)
تشارینلغتنامه دهخداتشارین . [ ت َ ] (ع اِ) ج ِ تشرین . (المنجد). و رجوع به تشرین شود. || کلمه ای است که بر فصل خریف (پاییز) دلالت کند. (از المنجد). || در نزد مردم برگ درخت توت است که در این دو ماه (تشرین اول و تشرین دوم ) از درخت چیده و بمصرف تغذیه ٔ گاو و غیره رسانند. (از المنجد).