تعلیم

ta'lim

معنی

۱. علم یا هنری را به کسی یاد دادن؛ کسی را چیزی آموختن.
۲. آموزش.

مترادف

۱. آموزش، پرورش، تربیت ≠ تعلم
۲. درس
۳. مدرسی
۴. یاد
۵. بارآوردن، پروراندن، پروردن، پرورش دادن، تربیت کردن

برابر پارسی

آموزه، آموزش

جست‌وجوی دقیق

تعلیم

لغت‌نامه دهخدا

تعلیم . [ ت َ ] (ع مص ) بیاموختن و بیاگاهانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). آموزانیدن و بیاگاهانیدن . (دهار). آموزانیدن و آگاه کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). کسی را چیزی آموختن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). آموختن و تربیت و تأدیب . (ناظم الاطباء) <span cla

تعلیم

فرهنگ فارسی عمید

۱. علم یا هنری را به کسی یاد دادن؛ کسی را چیزی آموختن.۲. آموزش.

تعلیم

دیکشنری فارسی به عربی

تعليم , مذهب

تعلیم

دیکشنری فارسی به انگلیسی

doctrine, instruction, teaching, training, tutelage

تعلیم

فرهنگ فارسی معین

(تَ) [ ع . ] (مص م .) یاد دادن .

جست‌وجوی هم‌آوا

تعلیم و تعلم

فرهنگ گنجواژه

پرورش، آموزش.

تحلم

لغت‌نامه دهخدا

تحلم . [ ت َح َل ْ ل ُ ] (ع مص ) حلم نمودن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). به تکلف بردباری نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || آکنده و فربه شدن . (تاج المصادر بیهقی ). || تحلم مال ؛ فربه شدن شتران . || تحلم ضب و صبی و جراد؛ پیه نا

تحلیم

لغت‌نامه دهخدا

تحلیم . [ ت َ ] (ع مص ) بردباری کردن . (تاج المصادربیهقی ) (زوزنی ) (آنندراج ). بردبار گردانیدن کسی را و فرمودن کسی را به حلم کردن . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (قطر المحیط). بردبار گردانیدن کسی را. (اقرب الموارد). || به حلم منسوب کردن کسی را. (آنندراج ). || تحلیم بعیر؛

تعلم

لغت‌نامه دهخدا

تعلم . [ ت َ ع َل ْ ل ُ ] (ع مص ) بیاموختن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (از ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ). آموختن و دانستن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). از کسی آموختن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). مطاوعة تعلیم است ، گویند علمته فتعلم . (از اقرب الموارد) <span class="

تعلم

دیکشنری عربی به فارسی

فرهيختن , تربيت کردن , دانش اموختن , تعليم دادن , فراگرفتن , اموختن

جست‌وجوی مشابه

تعلیمیه

لغت‌نامه دهخدا

تعلیمیه . [ ت َ ی َ ] (اِخ ) رجوع به تعلیمی و خاندان نوبختی چ اقبال ص 55 و 252 و غزالی نامه ص 326 و اسماعیلیه و باطنیه و ملاحده و سبعیه و هفت امامیان شود.

تعلیمات

لغت‌نامه دهخدا

تعلیمات . [ ت َ ] (از ع ، اِ) در فارسی امروز درس وچیزهای آموختنی . (ناظم الاطباء). آموزش : - تعلیمات دینی ؛ درس شرعیات و علوم دینی .- تعلیمات عالیه ؛ آموزش عالی .- تعلیمات م

تعلیمی

لغت‌نامه دهخدا

تعلیمی . [ ت َ ] (اِ) تسمه که بر سر لجام باشد. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). تسمه ای که بر سر لگام بندند. (ناظم الاطباء) : ز تعلیمی همیشه بیم داردندانم از که این تعلیم دارد. طغرا (از آنندراج ).ز تعلیمیش بخیه ٔ چارجل <

تعلیمی

لغت‌نامه دهخدا

تعلیمی . [ ت َ ] (ص نسبی ) آنچه قابل تعلیم باشد. درخور تعلیم . رجوع به تعلیم شود.- جسم تعلیمی . رجوع به همین کلمه شود.- علم تعلیمی یا علم اوسط ؛ علم ریاضی که قسمی از علم نظری است .

تعلیمی

لغت‌نامه دهخدا

تعلیمی . [ ت َ ] (ص نسبی ) منسوب است به تعلیم که جمعی از فرقه ٔ معروف به باطنی و اسماعیلی میباشند. اینان قائل به تعلم از امام معصوم هستند. چون که غیرامام را مصون از خطا نمیدانند. (از انساب سمعانی ).- تعلیمیان ؛ اسماعیلیان : و تعلیمیان گویند که طری

جست‌وجوی متن

didactics

دیکشنری انگلیسی به فارسی

آموزگاری، تعلیم، فن تعلیم، نواموزی

subturriculated

دیکشنری انگلیسی به فارسی

تحت تعلیم است

حق تدریس

دیکشنری فارسی به عربی

تعليم

تدریس

دیکشنری فارسی به عربی

تعليم

پرسش نامه مذهبی

دیکشنری فارسی به عربی

تعليم

جست‌وجوی هم‌آغاز

تعلیم نمودن

لغت‌نامه دهخدا

تعلیم نمودن . [ ت َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) آموزانیدن . آموختن چیزی به کسی : به هر سالی که دولت می فزودش خرد تعلیم دیگر مینمودش . نظامی .و رجوع به تعلیم و دیگر ترکیب های آن شود.<

تعلیم و تربیت

لغت‌نامه دهخدا

تعلیم و تربیت . [ ت َ م ُ ت َ ی َ ] (اِ مرکب ، ترکیب عطفی ) آموزش و پرورش . فنی که آموزانیدن صحیح و متکی بر اسلوبهای علمی و معرفةالنفسی بر آن استوار است و هر معلمی برای احراز حرفه ٔ خود به فراگرفتن آن نیازمند است و بهمین دلیل یکی از رشته های تحصیلی بزرگ دانشکده ها و دانشگاهها

تعلیم دادن

لغت‌نامه دهخدا

تعلیم دادن . [ ت َ دَ ] (مص مرکب ) آموزانیدن . بیاگاهانیدن . آموختن چیزی بکسی : تشریف ضربت او ارواح وحشیان راتعلیم شکر دادی هنگام انفصالش . خاقانی .خری را ابلهی تعلیم میداد. (گلستان ).

تعلیمیه

لغت‌نامه دهخدا

تعلیم کردن

لغت‌نامه دهخدا

تعلیم کردن . [ ت َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) آموزانیدن . آموختن چیزی را به کسی . بیاگاهانیدن : زلف تو کیست که او بیم کند چشم ترایا کئی تو که کنی بیم کسی را تعلیم . ابوحنیفه ٔ اسکافی (از تاریخ بیهقی ).در وزیری نکنی جز همه

جست‌وجوی هم‌قافیه

پیر تعلیم

لغت‌نامه دهخدا

پیر تعلیم . [ رِ ت َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) معلم علوم دینی . (آنندراج ) (شرفنامه ) : دل من پیر تعلیم است و من طفل زبان دانش دم تسلیم سر عشر و سر زانودبستانش .خاقانی .

دارالتعلیم

لغت‌نامه دهخدا

دارالتعلیم . [ رُت ْ ت َ ] (ع اِ مرکب ) آموزشگاه . هر جا که در آن دانش بیآموزند.

حق التعلیم

لغت‌نامه دهخدا

حق التعلیم . [ ح َق ْ قُت ْ ت َ ] (ع اِ مرکب ) پاداش که بمعلم علمی یا فنی دهند آموختن آنرا.

لوح تعلیم

لغت‌نامه دهخدا

لوح تعلیم . [ ل َ / لُو ح ِ ت َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تخته ٔ تعلیم . (آنندراج ) : ز خط سبزه خاکش لوح تعلیم کشیده جوی آبش جدول از سیم . جامی .تا نیابم در سخن میدان نمی آیم به ح

دارالتعلیم

فرهنگ فارسی عمید

مدرسه؛ آموزشگاه.

درپیوند

بیشتر بدانید

تعلیم

ta'lim

معنی

مترادف

برابر پارسی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

فرهنگ گنجواژه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری عربی به فارسی

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید