تفال زدن

مترادف

۱. فال گرفتن
۲. به فال نیک گرفتن، مروا کردن، تفال نمودن ≠ تطیر کردن، مرغوا زدن

جست‌وجوی دقیق

تفال زدن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. فال گرفتن ۲. به فال نیک گرفتن، مروا کردن، تفال نمودن ≠ تطیر کردن، مرغوا زدن

جست‌وجوی هم‌آوا

تفأل

تفأل . [ ت َ ف َءْ ءُ ] (ع مص ) اختر نیک گرفتن . (زوزنی ). فال گرفتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). فال نیک زدن ، خلاف تطیر. (از اقرب الموارد). فال و شگون و فال نیک . (ناظم الاطباء): تفألوا بالخیر تجدوه ؛ فال نیکو زنید تا نیکیتان پیش آید. (از امثال و حکم دهخدا ج <span cla

تفال

لغت‌نامه دهخدا

تفال . [ ت ُ ](ع اِ) تُفل . (اقرب الموارد). خدو. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بصاق . (اقرب الموارد). || کفک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

ثفال

لغت‌نامه دهخدا

ثفال . [ ث َ ] (ع اِ) سنگ زیرین آسیا. || ابریق . || سفره ای که زیر دستاس باز افکنند. آسیاروب . ج ، أثفلة.

ثفال

لغت‌نامه دهخدا

ثفال . [ ث َ ] (ع ص ، اِ) اشتر دیررو و کاهل . گران رو از شتران و جز آن . || ابریق . ج ، ثُفل .

ثفال

لغت‌نامه دهخدا

ثفال . [ ث ُ ] (ع اِ) سنگ زیرین آسیا. سنگ زیرین دستاس .

جست‌وجوی مشابه

تفأل زدن

لغت‌نامه دهخدا

تفأل زدن . [ ت َ ف َءْ ءُ زَ دَ ] (مص مرکب ) فال گرفتن . (ناظم الاطباء). شگون خوب زدن . فال نیک زدن .

جست‌وجوی متن

تخت

لغت‌نامه دهخدا

تخت . [ ت َ ] (معرب ، اِ) ج ، تُخوت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). جامه دان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ظرفی که در آن رخت نگاه دارند. (آنندراج ). تپنگو و صندوق و جامه دان . (ناظم الاطباء). ظرفی که در آن جامه ها را نگه دارند. (اقرب الموارد).

زجر

لغت‌نامه دهخدا

زجر. [ زَ ] (ع مص ) بازداشتن و منع کردن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از غیاث اللغات ). باز داشتن کسی را و نهی کردن . (آنندراج ) (فرهنگ نظام ). از کاری بازکردن . (المصادر زوزنی ص 22) (دهار). منع. نهی . و این لغت دراصل بمعنی راندن بوسیله

جست‌وجوی هم‌آغاز

تفال

لغت‌نامه دهخدا

تفال

فرهنگ فارسی عمید

۱. فال زدن.۲. فال نیک زدن و به شگون خوب گرفتن.

تفال

دیکشنری فارسی به عربی

سکن

تفال

دیکشنری فارسی به انگلیسی

augury, omen, portent

تفال

فرهنگ فارسی معین

(تُ) (اِ.) آب دهن که از اثر مزة چیزی به هم رسد، تف .

جست‌وجوی هم‌قافیه

اتفال

لغت‌نامه دهخدا

اتفال . [ اِ ] (ع مص )بویناک کردن . ناخوش بوی کردن . (تاج المصادر بیهقی ).

احتفال

لغت‌نامه دهخدا

احتفال . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) آراسته شدن . زینت گرفتن . (منتهی الارب ). || احتفال ماء؛ گرد آمدن آب . || احتفال وادی به سیل ؛ بسیار پر شدن آن . || احتفال قوم ؛ گرد آمدن آنان . (منتهی الارب ). انجمن شدن . حفل . (زوزنی ). گرد آمدن مردمی بسیار در مجلسی . بزم کردن . || احتفال فرس ؛

اقتفال

لغت‌نامه دهخدا

اقتفال . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) به کلیدانه بسته شدن در. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

اکتفال

لغت‌نامه دهخدا

اکتفال . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) کِفل ساختن شتر را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). کفل (یعنی گلیم و جز آن که بر کوهان شتر پیچند برای نشستن ) ساختن شتر را و سوار شدن بر آن . (از اقرب الموارد). || کار را در گردن کسی انداختن . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از آنندراج )

انتفال

لغت‌نامه دهخدا

انتفال . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) جُستن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). طلب کردن . (از اقرب الموارد). || بیزار شدن از چیزی و دور گردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). تبری جستن از چیزی و دور شدن از آن . (از اقرب الموارد). از چیزی بیزاری کردن . (تاج المصادر

درپیوند

بیشتر بدانید

تفال زدن

مترادف

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا