تقویلغتنامه دهخداتقوی . [ ت َ ] (ع اِ) ممال تقوی . صاحب غیاث اللغات در ذیل تَقوی ̍ آرد: در استعمال فارسیان گاهی بکسر واو نیز مستعمل است -انتهی : چو نفس نامیه قومی ز لشکرش را دیدکه پشت پای زدند از گزاف تقوی را. انوری .این تقویم تمام
تقویلغتنامه دهخداتقوی . [ ت َ ق َ ] (اِخ ) حاج سیدنصراﷲ. از رجال دانشمند دوره ٔ اخیر قاجاریه و اوایل پهلوی است . وی بسال 1272 هَ . ش . در تهران متولد شد و در دوره های اول و دوم مجلس شورای ملی از تهران انتخاب گردید. او مدتی مدعی العموم و رئیس دیوان عالی تمیز و
تقویلغتنامه دهخداتقوی . [ ت َ ق َ ](ص نسبی ) منسوب به تقی و چون مطلق گویند نسبت به امام محمد تقی (ع ) باشد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
تقویلغتنامه دهخداتقوی . [ ت َ ق َوْ وی ] (ع مص ) نیرومند شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). توانا شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
تقویلغتنامه دهخداتقوی . [ ت َق ْ وا ] (ع اِ) پرهیزگاری . (دهار) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ). پرهیز. اصله تقیا قلبوه للفروق بین الاسم و الصفة و قوله تعالی هو اهل التقوی ؛ ای اهل ان یتقی عقابه . (منتهی الارب ). پرهیزگاری و ترس ؛ یعنی ترسیدن از حق تعالی جل شأنه است در عواقب امور یا ترس ن
غذاخوری بیرون‌بَرtakeout, takeawayواژه‌های مصوب فرهنگستاننوعی غذاخوری که مشتری می‌تواند از پیش به آن سفارش غذا بدهد و به بیرون ببرد متـ . رستوران بیرون‌بَر
تکویلغتنامه دهخداتکوی . [ ت َ ک َ ] (اِ) بمعنی تکو است که نان تنک و روغنی باشد. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بمعنی تکو است . (فرهنگ جهانگیری ). || موی مجعد را نیز گویند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به تکوی شود.
تکویلغتنامه دهخداتکوی . [ ت َ ک َوْ وی ] (ع مص ) در تنگ جای در آمدن و درترنجیدن و منقبض شدن در آن . || گرم شدن از گرمی اندام کسی ، یقال : تکوی بامراته ؛ اذا تدفی و اصطلی بحرارة جسدها. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).
تقویبلغتنامه دهخداتقویب . [ ت َ ] (ع مص ) زمین کندن . || از بیخ برکندن . || نشان کردن بر زمین . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
تقویتلغتنامه دهخداتقویت . [ ت َ وِ ی َ ] (ع مص ) تقویه . استواری و زورآوری و قوت و استحکام و پشتی و یاری و امداد و اعتماد و تسلی و دلاسایی . (ناظم الاطباء). نیرومند کردن . نیرو دادن . نیرو بخشیدن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). توانایی دادن و توانا کردن : بی تربیت طبیب
تقویحلغتنامه دهخداتقویح . [ ت َ ] (ع مص ) خانه روفتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
تقویدلغتنامه دهخداتقوید. [ ت َ ] (ع مص ) کشیدن ستور و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
تقویرلغتنامه دهخداتقویر. [ ت َ ] (ع مص ) شکله برکشیدن جامه و خربزه و آنچ بدان ماند. (تاج المصادر بیهقی ). گرد بریدن چیزی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). قواره برآوردن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). یؤخذ رمانة فیقور رأسها قدردرهم و یصب علیه من دهن البنفسج . (ابن
تقوالغتنامه دهخداتقوا. [ ت َ ] (ع اِمص ) پرهیزکاری و ترس از خدا. (از ناظم الاطباء). تقوی . رجوع به تقوی شود.
تقویبلغتنامه دهخداتقویب . [ ت َ ] (ع مص ) زمین کندن . || از بیخ برکندن . || نشان کردن بر زمین . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
تقویت کردنلغتنامه دهخداتقویت کردن . [ ت َ وِ ی َ ک َ دَ ] (مص مرکب )نیرو دادن . توانا کردن . قدرت دادن : خلقی به تعصب بر وی گرد آمدند و تقویت کردند. (گلستان ).گر تقویت کنی ز ملک بگذرد بشرور تربیت کنی به ثریا رسد ثری . سعدی .رجوع به تقویت
تقویتلغتنامه دهخداتقویت . [ ت َ وِ ی َ ] (ع مص ) تقویه . استواری و زورآوری و قوت و استحکام و پشتی و یاری و امداد و اعتماد و تسلی و دلاسایی . (ناظم الاطباء). نیرومند کردن . نیرو دادن . نیرو بخشیدن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). توانایی دادن و توانا کردن : بی تربیت طبیب
تقویت داریلغتنامه دهخداتقویت داری . [ ت َ وِ ی َ ] (حامص مرکب ) نیرومند داشتن . توانا و زورمند داشتن : نصرت این را به تربیت کاری فلک آنرا به تقویت داری . نظامی .رجوع به تقویت و دیگر ترکیبهای آن شود.
تقویحلغتنامه دهخداتقویح . [ ت َ ] (ع مص ) خانه روفتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
حسین تقویلغتنامه دهخداحسین تقوی . [ ح ُ س َ ن ِ ت َ ق َ ] (اِخ ) شیخ کمال الدین . محتسب هرات در زمان سلطان سعید و میرزا حسین بایقرا و در 988 هَ . ق . درگذشت . (رجال حبیب السیر ص 142 و 147).
متقویلغتنامه دهخدامتقوی . [ م ُ ت َ ق َوْ وی ] (ع ص ) توانا. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). توانا و قادر. (ناظم الاطباء) : مدد و معاونت ایشان در تمشیت آن کار متقوی شود. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص <span class="hl"
مسجدالتقویلغتنامه دهخدامسجدالتقوی . [ م َ ج ِ دُت ْ ت َ وا ] (اِخ ) همان مسجدی است که در حق آن آیه ٔ شریفه ٔ «...لمسجد اُسّس علی التقوی من أول یوم أحق ّ أن تقوم فیه .» (قرآن 108/9) نازل شده ، و گویند آن مسجد قبا است . چونکه پیغمبر(ص ) آن را بنا نهاده و نخستین سن
جامه ٔ تقویلغتنامه دهخداجامه ٔ تقوی . [ م َ / م ِ ی ِت َق ْ وا ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) لباس پارسایی . پیراهن پرهیزکاری . خصلت تقوی و پرهیزکاری : یا بکش بر چهره نیل عاشقی یا فرو بر جامه ٔ تقوی به نیل .حافظ.
علی تقویلغتنامه دهخداعلی تقوی . [ ع َ ی ِ ت َ ق َ ] (اِخ ) ابن حسین بن ابراهیم بن حسن اخوی تقوی . شاعربود و نسب خود را به موسی مبرقعبن امام الجواد محمدتقی (ع ) می رساند. وی در سال 1335 هَ . ق . درگذشت . اورا دیوانی است که میرزا محمدعلی عبرت آن را جمعآوری کرده است
