تمرغلغتنامه دهخداتمرغ . [ ت َ م َرْ رُ ] (ع مص ) در خاک غلتیدن . (تاج المصادر بیهقی ). در خاک گردیدن . (زوزنی ). غلطیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). غلتیدن چارپا در خاک . (از اقرب الموارد) : السقنقور یعض الانسان و یطلب الماء فان وجده دخل فیه و ان لم یجده
تمرقلغتنامه دهخداتمرق . [ ت َ م َرْ رُ ] (ع مص ) موی برافتادن و برون آمدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). منه المثل : رویدالغز و یتمرق ؛ ای امهل الغزو حتی یخرج الولد. واصله ان امراءة کانت تغزو فحبلت فذکر لها الغزو فقالت ذلک فذهب مثلا. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || برکنده شدن م
تمریغلغتنامه دهخداتمریغ. [ ت َ ] (ع مص ) مراغه دادن ستور را. (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). در خاک غلطانیدن ستور را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || بسیار روغن کردن طعام را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || چرب کردن سروتن چارپا را. || معیوب و زشت کردن آب
تمریقلغتنامه دهخداتمریق . [ ت َ ] (ع مص ) سرود فرومایگان گفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء): مرق الرجل تمریقاً؛ غنی و حکی ابن الاعرابی مرق با لغنا. (اقرب الموارد).
تمراغلغتنامه دهخداتمراغ . [ ت َ ] (ع مص ) در خاک غلطانیدن ستور. (از اقرب الموارد). رجوع به تمریغ شود. || غوطه خوردن و آغشتن . (ناظم الاطباء).
تروغلغتنامه دهخداتروغ . [ ت َ رَوْ وُ] (ع مص ) غلطیدن ستور در خاک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تمرغ . (اقرب الموارد) (المنجد).
خرغلط زدنلغتنامه دهخداخرغلط زدن . [ خ َ غ َ زَ دَ ] (مص مرکب ) خرغلت زدن . رجوع به خرغلت زدن شود. تمریغ. تمرّغ . (یادداشت بخط مؤلف ).
تمعیکلغتنامه دهخداتمعیک . [ ت َ ] (ع مص ) مراغه دادن ستور را. (زوزنی ). در خاک غلطانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تمریغ. تمرغ . (اقرب الموارد).
مراغه زدنلغتنامه دهخدامراغه زدن . [ م َ غ َ / غ ِ زَ دَ ](مص مرکب ) خرغلت زدن . خرغلط زدن . تمرغ : خصمانت مراغه می زننداندر خوی هر چند که بی مرند در تبریزند.؟
مراغلغتنامه دهخدامراغ . [ م َ ] (ع اِ) غلطیدن گاه ستور. (منتهی الارب ). مراغة. جایگاه تمرغ دواب . (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). جای غلط زدن چارپایان . جای خرغلط زدن .
متمرغلغتنامه دهخدامتمرغ . [ م ُ ت َ م َرْ رَ ] (ع اِ) جای غلطیدن .(از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). جایی که اسب در آن غلط میزند و میغلطد. (ناظم الاطباء).
متمرغلغتنامه دهخدامتمرغ . [ م ُ ت َ م َرْ رِ ] (ع ص ) غلطنده در خاک . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). اسب در خاک غلطنده . (ناظم الاطباء). رجوع به تمرغ شود. || جای لغزان . (ناظم الاطباء).
