توبزهلغتنامه دهخداتوبزه . [ ب َ زَ / زِ ] (اِ) بیخ ساق خربزه را گویند. (برهان ). بیخ ساق خربزه و تربزه . (ناظم الاطباء). بیخ و بن ساق خربزه را گویند. (انجمن آرا) (آنندراج ). بیخ پیازه ٔ خربوزه . (فرهنگ رشیدی ).
بزهلغتنامه دهخدابزه . [ ب ُ زَ / زِ ] (اِ) زمین پشته . (شرفنامه ٔ منیری ) (برهان ):الا تا زمی از کوه پدید است و ره از سدبکوه اندر شَخ ّ است و بزه بر شخ و راود. عسجدی . || میوه ایست گرد و خوشبو که مزه ٔ خوب دارد. (شرفنامه