تپانچه

tapānče

معنی

۱. (نظامی) سلاح گرم کوچک دستی.
۲. [قدیمی] = سیلی
۳. [قدیمی] لطمه: ◻︎ زنم چندان تپانچه بر سر و روی / که یارب‌یاربی خیزد ز هر موی (نظامی۲: ۱۵۱).

مترادف

۱. توگوشی، چک، سیلی، کشیده ≠ لگد
۲. پارابلوم، پیستوله، کاج

جست‌وجوی دقیق

تپانچه

لغت‌نامه دهخدا

تپانچه . [ ت َ چ َ / چ ِ ] (اِ) طپانچه . (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ). به عربی لطمه خوانند. (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ). و آن دست زدن بر صورت است در هنگام دلتنگی و عزا نه بمعنی سیلی است و در جای خود مرقوم خواهد شد. (انجمن آرا) (آنندراج

تپانچه

فرهنگ فارسی عمید

۱. (نظامی) سلاح گرم کوچک دستی.۲. [قدیمی] = سیلی۳. [قدیمی] لطمه: ◻︎ زنم چندان تپانچه بر سر و روی / که یارب‌یاربی خیزد ز هر موی (نظامی۲: ۱۵۱).

تپانچه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

gun, handgun, magnum, pistol, revolver

تپانچه

دیکشنری فارسی به عربی

مسدس

تپانچه

فرهنگ فارسی معین

(تَ چِ)(اِمر.)1 - سیلی ، آسیب . 2 - نوعی اسلحة گرم .

جست‌وجوی هم‌آوا

پیتونه

لغت‌نامه دهخدا

پیتونه . [ ت ُ ن َ ] (اِخ ) نام خاندانی که مغلوب گرشاسب شد. (مزدیسنا ص 420).

تانژه

لغت‌نامه دهخدا

تانژه . [ ژِ ] (اِخ ) تلفظ فرانسوی «طنجه » شهر و بندری است به مراکش که بر کنار تنگه ٔ جبل طارق واقع است و 46000 تن سکنه دارد و مرکز یک منطقه ٔ بین المللی بمساحت 583هزار مترمربع است که در این منطقه <span class

تانپه

لغت‌نامه دهخدا

تانپه . [ پ ِ ] (اِخ ) دره ٔ قدیمی بسیار زیبا و باشکوهی در یونان ، ناحیه ٔ قدیمی «پِنِه » است . این نام گذاری بواسطه ٔ زیبایی این دره بود.

تانه

لغت‌نامه دهخدا

تانه . (اِخ ) موضعی است در هند که در مشرق آن دو قصبه ٔ «بهروج » و «رهنجور» قرار دارند. رجوع به ماللهند بیرونی ص 100 و 102 و التفهیم چ جلال همایی ص 198 و نزهةالقلوب چ گای لیست

تانه

لغت‌نامه دهخدا

تانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) تان باشد. (جهانگیری ) (برهان ). تان و تار نقیض پود. (ناظم الاطباء). نقیض پود است و آن تارهایی است که جولاهگان برای بافتن مهیا کنند. (برهان ).

جست‌وجوی مشابه

تپانچه خوردن

لغت‌نامه دهخدا

تپانچه خوردن . [ ت َ چ َ / چ ِ خوَرْ / خُر دَ ] (مص مرکب ) سیلی خوردن . لطمه خوردن . رجوع به طپانچه خوردن شود.

تپانچه زدن

لغت‌نامه دهخدا

تپانچه زدن . [ ت َ چ َ / چ ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) سیلی زدن . چک زدن . کشیده زدن . طپانچه زدن : وز تپانچه زدن این دو رخ زراندودم آسمانگون شد و اشکم شده چون پروینا. عروضی .زنم چندان تپ

تپانچه کردن

لغت‌نامه دهخدا

تپانچه کردن . [ ت َ چ َ/ چ ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) رجوع به طپانچه کردن شود.

تپانچه خوری

لغت‌نامه دهخدا

تپانچه خوری . [ ت َ چ َ / چ ِ خوَ / خ ُ ] (اِمص مرکب ) سیلی خوردن . رجوع به طپانچه و تپانچه شود.

تپانچه زنان

لغت‌نامه دهخدا

تپانچه زنان . [ ت َ چ َ / چ ِ زَ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) در حال تپانچه زدن : بفریاد از ایشان برآمد خروش تپانچه زنان بر سر و روی و گوش . (بوستان ).رجوع به طپانچه زنان شود.