تکندلغتنامه دهخداتکند. [ ت َ / ت ِ ک َ ] (اِ) آشیانه ٔ مرغان را گویند... و جای مرغ خانگی را نیز گویند. (برهان ). آشیانه ٔ مرغان باشد. (فرهنگ جهانگیری ) (از فرهنگ رشیدی ). آشیانه ٔ مرغان است چه خانگی و چه صحرایی . (انجمن آرا) (آنندراج ). خانه ٔ مرغ و جای داشتن
تقنذلغتنامه دهخداتقنذ. [ ت َ ق َن ْ ن ُ ] (ع مص ) به چوبدستی زدن کسی را، یقال :تقنذه بالعصا؛ ای ضربه کما یضرب القنفذ. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || تقبض . (اقرب الموارد). رجوع به تقبض شود.
تقنیطلغتنامه دهخداتقنیط. [ ت َ ] (ع مص ) نومید گردانیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
تکاندگویش اصفهانی تکیه ای: bešteknâ طاری: beštâknâ طامه ای: boyteknâ طرقی: beštaknâ کشه ای: bešteknâ نطنزی: hâštikes
تکاندگویش خلخالاَسکِستانی: takân.əš bə.dâ دِروی: lək.əš bə.za شالی: takân.əš bədâ کَجَلی: bö.löv.ân.əst.eš کَرنَقی: takânəš bədâ کَرینی: takânəš bədâ کُلوری: bətakâmənəsəš گیلَوانی: bətâkəndəš لِردی: takânəš bədâ
تکاندگویش کرمانشاهکلهری: takân گورانی: takân سنجابی: takân کولیایی: atakân زنگنهای: takân جلالوندی: takân زولهای: takân کاکاوندی: takân هوزمانوندی: takân
مرغدانیلغتنامه دهخدامرغدانی . [ م ُ ] (اِ مرکب ) مرغدان . جای مرغ . لانه ٔ مرغان خانگی . تکند. || کنایه از خانه یا اطاقی خرد و تاریک و مرطوب . (یادداشت مرحوم دهخدا).
آشیانلغتنامه دهخداآشیان . (اِ) آشیانه . خانه ٔ مرغ . لانه ٔ مرغ . مأوای طیر. آموت . کابک . کابوک . پدواز. تکند. عش ّ. وکر.وکنه . اُکنه . وقنه . موکن . فراش . موکنه : بدان هر عمود آشیانی بزرگ نشسته برو سبز مرغ سترگ . فردوسی .در آشیا
ستکندلغتنامه دهخداستکند.[ س ُ ک َ ] (اِخ ) جایی با نعمت است بر لب رود نهاده [ بماوراءالنهر ] و مردمانی جنگی اند، و اندر وی جای ترکان آشتیت و از قبیله های ایشان بسیار مسلمان شده است . رجوع به حدود العالم چ دانشگاه ص 117 و 42 شو