تیزبین

tizbin

معنی

۱. دارای قوۀ بینایی دقیق.
۲. [مجاز] دقیق، کنجکاو، و باهوش.

مترادف

۱. تیزنظر، تیزنگر، دقیق، روشنبین، زیرک، کنجکاو
۲. عاقبتاندیش، عاقبتنگر، مالاندیش
۳. صائبنظر، باریکبین

جست‌وجوی دقیق

تیزبین

لغت‌نامه دهخدا

تیزبین . (نف مرکب ) تیزچشم ... معروف . (آنندراج ). کسی که دور را خوب می بیند. (ناظم الاطباء). دقیق . بادقت . کنجکاو. (فرهنگ فارسی معین ) : زودرو عزم او فراز و نشیب تیزبین حزم او سپید و سیاه . ابوالفرج رونی .گل بی خ

تیزبین

فرهنگ فارسی عمید

۱. دارای قوۀ بینایی دقیق.۲. [مجاز] دقیق، کنجکاو، و باهوش.

تیزبین

دیکشنری فارسی به انگلیسی

acute, astute, discriminating, eagle-eyed, keen, lynx-eyed, microscopic, perceptive, percipient, sharp, sharp-eyed, sharp-sighted

تیزبین

فرهنگ فارسی معین

(ص فا.) دقیق ، کنجکاو.

تیزبین

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. تیزنظر، تیزنگر، دقیق، روشنبین، زیرک، کنجکاو ۲. عاقبتاندیش، عاقبتنگر، مالاندیش ۳. صائبنظر، باریکبین

جست‌وجوی هم‌آوا

تجبن

لغت‌نامه دهخدا

تجبن . [ ت َ ج َب ْ ب ُ ] (ع مص ) تجبن شیر. پنیر شدن و یا مانند پنیر منجمد شدن . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). خفته گردیدن شیر و سطبر شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || تجبن مرد؛ سطبر گردیدن او. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). زفت شدن . (تاج المصادر بی

تجبین

لغت‌نامه دهخدا

تجبین . [ ت َ] (ع مص ) بددل خواندن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). بددل گفتن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || منسوب کردن کسی را به بددلی . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || بددل کردن . (تاج المصادر بیه

تیزبینی

لغت‌نامه دهخدا

تیزبینی .(حامص مرکب ) دقت . کنجکاوی . (فرهنگ فارسی معین ) : رسول هندوان او را هدیه های بسیار آورده بود تبع اندران ظرایفها خیره مانده بود و گفت این همه از هندوستان خیزد؟ رسول دریافت و به تیزبینی گفت از زمین چین آوردند بیشتر. (مجمل التواریخ و القصص ). و