ثفنةلغتنامه دهخداثفنة. [ ث َ ف ِ ن َ ] (ع اِ) پینه ٔ زانو. || آنچه بر زمین رسد از تن شتر وقت نشستن ، چون زانو و سینه و دست . || زانو و مجتمع ران و ساق از مردم . || باطن زانوی اسب یعنی چفته ٔ آن . || عدد و جماعت از مردم . || ناقه که به ثفنه کسی را زند. ج ، ثَفنات . || نعت است از ثفن : ناقة ثفن
تفنهلغتنامه دهخداتفنه . [ ت َ ن َ ] (اِ) پرده ٔ عنکبوت . (صحاح الفرس ) (برهان ) (فرهنگ رشیدی ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تنتئه ٔ عنکبوت . (شرفنامه ٔ منیری ). تفنی . (فرهنگ رشیدی ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : پرده ٔ عنکبوت را ماندکه تنید
مثفانلغتنامه دهخدامثفان . [ م ِ ] (ع ص ) جمل مثفان ؛ شتری که ثفنه ٔ وی به پهلو و شکمش درخورد. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). شتری که ثفنه ٔ وی به پهلو و شکمش درخورد. و ثفنه آنچه برزمین رسد از شتر چون بخسبد مانند زانو و سینه و دست و جز آن . (آنندراج ).
ثفنةلغتنامه دهخداثفنة. [ ث َ ف ِ ن َ ] (ع اِ) پینه ٔ زانو. || آنچه بر زمین رسد از تن شتر وقت نشستن ، چون زانو و سینه و دست . || زانو و مجتمع ران و ساق از مردم . || باطن زانوی اسب یعنی چفته ٔ آن . || عدد و جماعت از مردم . || ناقه که به ثفنه کسی را زند. ج ، ثَفنات . || نعت است از ثفن : ناقة ثفن
ثفنلغتنامه دهخداثفن .[ ث َ ف َ ] (ع مص ) درشت شدن دست و جز آن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). || پینه بستن دست از کار یا سودگی . || بیماریی ای است در ثفنه .