ثقوبلغتنامه دهخداثقوب . [ ث َ ] (ع اِ) آتش افروزینه . آتش گیره . هیمه ٔ خرد که به آن آتش برافروزند. ج ، ثُقُب .
ثقوبلغتنامه دهخداثقوب . [ ث ُ ] (ع مص ) ثقابت . ثَقب . || روشن شدن ستاره . || افروخته شدن . || دمیدن بوی . || نافذ رای گردیدن . || بسیارشیر شدن شتر. (تاج المصادر بیهقی ).
پتکوبلغتنامه دهخداپتکوب . [ پ َ ] (اِ) آچاری که از گردو و ماست و امثال آن کنند. و رجوع به بتکوب شود.
تقوبلغتنامه دهخداتقوب . [ ت َ ق َوْ وُ ] (ع مص ) پوست بشدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). پوست برکنده شدن جایها از سر کسی : تقوب من رأسه مواضع؛ای تقشر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || چیزی از بن برکنده شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم
تقویبلغتنامه دهخداتقویب . [ ت َ ] (ع مص ) زمین کندن . || از بیخ برکندن . || نشان کردن بر زمین . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
تکویبلغتنامه دهخداتکویب . [ ت َ ] (ع مص ) به سنگ کف کوفتن چیزی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). به سنگ فهرکوفتن چیزی را. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
ثقبلغتنامه دهخداثقب . [ ث ُ ق َ / ث ُ ] (ع اِ) ج ِ ثُقبة. || روزن خانه . سوراخ . ج ، ثقوب و اَثقب : چرخ چون گوز شکسته است از آن روز که ماه چهره چون چهره ٔ بادام جبین پر ثقب است .انوری .
ثقابتلغتنامه دهخداثقابت . [ ث َ ب َ ] (ع مص ) ثقوب . || افروخته شدن آتش . (تاج المصادر بیهقی ). و بسیار سرخ گردیدن . || روشن شدن ستاره . || دمیدن بوی . || ثقبت الناقه ؛ بسیارشیر گردید اشتر ماده . || ثقب رأیه ؛ رای او نافذ گردید.
افروخته شدنلغتنامه دهخداافروخته شدن . [ اَ ت َ / ت ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) روشن شدن . شعله ور گردیدن . شاد شدن . گلگون گردیدن . وقدة. توهج . وقد. توقد. وقود. (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). سخت بخشم شدن . اضطرام . تضرم .(یادداشت دهخدا). رجوع به افروختن و افروخت
ثاقبلغتنامه دهخداثاقب . [ ق ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از ثقوب و ثقب . مضی ٔ. روشن . فروزان . || سوراخ کننده . || نافذ. || رخشان . تابان .تابنده . || افروخته . || روشن کننده . || باتلألؤ. درخشان . (غیاث ، کشف و منتخب ). || نام دردی است که صاحبش چنان پندارد که کسی در اندام او سوراخها میکند. (لطائف
مثقوبلغتنامه دهخدامثقوب . [ م َ ] (ع ص ) سوراخ دار. (آنندراج ). سوراخ شده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). سفته . سوراخ کرده . سوراخ شده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
