جامگی خوار

jāmegixār

معنی

۱. وظیفه‌خوار: ◻︎ که ای جامگی‌خوار تدبیر من / ز جام سخن چاشنی‌گیر من (نظامی۵: ۷۶۳).
۲. نوکر و خدمتکار که مقرری ماهیانه یا سالیانه بگیرد.

جست‌وجوی دقیق

جامگی خوار

فرهنگ فارسی عمید

۱. وظیفه‌خوار: ◻︎ که ای جامگی‌خوار تدبیر من / ز جام سخن چاشنی‌گیر من (نظامی۵: ۷۶۳).۲. نوکر و خدمتکار که مقرری ماهیانه یا سالیانه بگیرد.

جامگی خوار

لغت‌نامه دهخدا

جامگی خوار. [ م َ / م ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) وظیفه خوار. مستمری بگیر. اجرت گیر : که ای جامگی خوار تدبیر من ز جام سخن چاشنی گیر من . نظامی .همه صی

جامگی خوار

فرهنگ فارسی معین

( ~. خا)(اِ. ص .)خدمتکار،نوکر، خدمتکاری که حقوق می گیرد.

جست‌وجوی هم‌آوا

زامی

لغت‌نامه دهخدا

زامی . [ می ی ] (ص نسبی ) منسوب به زام است که اکنون معرب آن «جام » مشهور است . سمعانی گوید: جمعی از فضلاء منسوب به زام میباشند . رجوع به انساب سمعانی و زام و جام شود.

زآمی

لغت‌نامه دهخدا

زآمی . [ زُ می ی ] (ع ص نسبی ) از زآم (بمعنی مرگ ). قتّال . (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). رجوع به زآم و زأم شود.

زامي

دیکشنری عربی به فارسی

اجباري , قهري , قابل اجراء , الزامي , فرضي , واجب , لا زم , الزام اور

جامگی

فرهنگ فارسی عمید

پولی که ماهیانه یا سالیانه، برای خوراک و پوشاک به نوکر و خدمتکار می‌دهند؛ وظیفه؛ مستمری: ◻︎ زاین ده که نجات‌نامه دارم / نه جامگی و نه جامه دارم (نظامی۳: ۴۹۸).

جامگی

جامگی . [ م َ /م ِ ] (ص نسبی ) راتب . وظیفه و آنچه به ملازم و نوکر و غلام دهند به جهت جامه بها. (برهان ). وظیفه و ماهیانه ای که به نوکر دهند و این مجاز است زیرا که در اصل به معنی بهای جامه و رخت است مرکب از جامه و یای نسبت . (آنندراج ). روزین

جست‌وجوی متن

جامکی خوار

لغت‌نامه دهخدا

جامکی خوار. [ م َ / م ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) جامگی خوار. مواجب گیر. ماهانه بگیر. آنکه شهریه یا سالانه اجرت گیرد. راتبه گیر : مرا خضر تعلیم گر بود دوش به رازی که آمد پذیرای گوش

خسرو گرجی

لغت‌نامه دهخدا

خسروگرجی . [ خ ُ رَ / رُ وِ گ ُ ] (اِخ ) وی از غلامان مملوک حاجی ابراهیم خان اعتضادالدوله شیرازی بود و بعد از فتنه ٔ آن ایام چندی بملازمت اسداﷲخان ولد حاجی بسر برد و در خدمت نواب شاهزاده محمدتقی میرزا مقرری و جامگی خوار شد و مدتی بزیست و این

چاشنی گیر

لغت‌نامه دهخدا

چاشنی گیر. (نف مرکب ) چاشنی چش . مزه چش . آنکه طعام یا شراب را بازچشد تا طعم آن معلوم کند. ذواق : نگویم بوسه را میری بمن ده لبت را چاشنی گیری بمن ده . نظامی .که ای جامگی خوار تدبیر من ز جام سخن چاشنی گیر من .<b