جردهلغتنامه دهخداجرده . [ ج َ دَ ] (اِ) اسبی را گویند که پدرش عربی و مادرش غیرعربی باشد. (برهان ). || اسب خصی . (برهان ) (انجمن آرا). اسب اخته . اسب خایه کشیده . (یادداشت مؤلف ) (لغات شاهنامه شفق ص 101).
جردهفرهنگ فارسی عمید۱. زرده.۲. اسب زردرنگ: ◻︎ سوی عجم ران منشین در عرب / جردۀ روز اینک و شبدیز شب (نظامی۱: ۱۳).
زردهلغتنامه دهخدازرده . [ زَ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) زردک . زرتک . (فرهنگ فارسی معین ). اسبی را گویند که زردرنگ باشد. (برهان ). اسبی را گویند که رنگ آن زرد باشد. (جهانگیری ). اسب زردرنگ . (فرهنگ رشیدی ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (غیاث اللغات ) (از ناظم الاطباء). اس
جیردهلغتنامه دهخداجیرده . [ دِه ْ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان فومن . جلگه ٔ معتدل مرطوب و دارای 144 تن سکنه است . آب آن از استخر و محصول آن برنج ، توتون سیگار، چای و شغل اهالی زراعت و مکاری گری است . 6 باب
جیردهلغتنامه دهخداجیرده . [ دِه ْ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان ماسوله ٔ بخش مرکزی شهرستان فومن . کوهستانی مرطوب ودارای 158 تن سکنه است . آب آن از چشمه و محصول آن برنج ، عسل ، لبنیات ، زغال و شغل اهالی زراعت و کسب است . راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <s
جیردهلغتنامه دهخداجیرده . [ دِه ْ] (اِخ ) دهی جزء دهستان شفت بخش مرکزی شهرستان فومن . جلگه ، معتدل . دارای 607 تن سکنه است . آب آن از چشمه و استخر و محصول آن برنج ، ابریشم و شغل اهالی زراعت و مکاری گری است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="hl" dir="lt
جیردهلغتنامه دهخداجیرده . [دِه ْ ] (اِخ ) دهی جزو دهستان اشکور علیای بخش رودسرشهرستان لاهیجان . کوهستانی سردسیری و دارای 400 تن سکنه است . آب آن از چشمه و محصول آن غلات ، بنشن ، لبنیات ، عسل و شغل اهالی زراعت و گله داری است . راه مالرو و صعب العبور دارد. (از ف
جردهندهلغتنامه دهخداجردهنده . [ ج َ دَ هََ دَ / دِ ] (نف مرکب ) ادواتی که چون بر سر اسم درآید آن را جر دهد. حروف جاره . جاره . رجوع به جاره و حروف جاره و حرف جر شود.
شاد جردهلغتنامه دهخداشاد جرده . [ ج ِ دَ / دِ ] (اِخ ) از ضیعتها و دیه های رستاق خوی . (تاریخ قم چ سید جلال الدین طهرانی ص 118).
جردةلغتنامه دهخداجردة. [ ج َ رِ دَ ] (ع ص ) تأنیث جرد است . (از منتهی الارب ) (از متن اللغة). یقال : ارض جردة؛ زمین بی گیاه .(ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). رجوع به جرد شود.
صافحةلغتنامه دهخداصافحة. [ ف ِ ح َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ، مکنی به ابی سعید، عتیق بن جردة. ابن جوزی در منتظم گوید: وی از ابی علی بن ابان حدیث شنید و بر او قرآن خواند و من از وی فراگرفتم . اومردی ملیح الشیبة و ملازم جماعت بود و در ربیعالاَّخر سال 545 هَ . ق . درگذش
جردةلغتنامه دهخداجردة. [ ج ُ دَ ] (ع ، اِ) چادر سوده و کهنه . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). رختی را گویند که از کثرت استعمال نرم و پلاسیده باشد. (لغات شاهنامه ص 101). || پوست کنده . و مصدر آن جرد است به معنی پوست کندن . (لغات شاهنامه ص <span class
جردةلغتنامه دهخداجردة. [ ج ُ دَ ] (ع اِ) زمین هموار بی گیاه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (از ذیل اقرب الموارد). || برهنگی . عربة. (اقرب الموارد). یقال امراءة بضة الجرده به ؛ یعنی تنک پوست آکنده گوشت است وقت برهنگی . (از متن اللغة) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).نیک
جردهندهلغتنامه دهخداجردهنده . [ ج َ دَ هََ دَ / دِ ] (نف مرکب ) ادواتی که چون بر سر اسم درآید آن را جر دهد. حروف جاره . جاره . رجوع به جاره و حروف جاره و حرف جر شود.