جلاجللغتنامه دهخداجلاجل . [ ج َ ج ِ ] (ع اِ)ج ِ جُلجُل . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). زنگوله های خرد که بر چرم دوزند و در گردن اسب و شتر و گاو اندازند و در بهارعجم آمده که جلاجل چیزی است قرص شکل (مدور) که از روی سازند و مطربان آنرا در دایره های خود تعبیه نمایند و گاه جدا از دایره استعمال
جلاجللغتنامه دهخداجلاجل . [ ج ُ ج ِ ] (ع اِ) غلام و کودک . (از اقرب الموارد). || (ص )سبک روح شادمان در کار. (از اقرب الموارد). رجوع به جُلجُل شود. || روشن آواز: حمار جلاجل ؛ خر روشن آواز. غلام جلاجل ؛ کودک روشن آواز. (از منتهی الارب ).
جلاجلفرهنگ فارسی عمید۱. زنگولههای کوچکی که به سینهبند اسب یا شتر میدوختند.۲. زنگهایی که پیکها به کمر میبستند.۳. حلقههای فلزی دف.
زلازللغتنامه دهخدازلازل . [ زَ زِ ] (ع اِ) بلاها. سختی ها. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || ج ِ زلزله . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : بلرزند از نهیب او نهنگان بلرزد کوه سنگین از زلازل . منوچهری .از شک
جَلاجِلjinglesواژههای مصوب فرهنگستاندستهای از خودصداهای تکانهای که از تعدادی شیء یا زنگوله تشکیل شده است و براثر برخورد آنها به یکدیگر صدا تولید میشود
حافظ جلاجللغتنامه دهخداحافظ جلاجل . [ ف ِ ج َ ج ِ ] (اِخ ) باخرزی . یکی ازجمله ٔ مطربان و نغمه سرایان عهد شاه عباس . (ترجمه ٔ تاریخ ادبیات ایران تألیف براون ج 4 ص 88).
جلاجلیلغتنامه دهخداجلاجلی . [ ج َ ج ِ ] (ص نسبی ) نسبت است به جلاجل . (لباب الانساب ). رجوع به جلاجل شود.
جلاجلیلغتنامه دهخداجلاجلی . [ ج َ ج ِ ی ] (اِخ ) حسن بن موسی بن حسن بن عبادبن ابی عباد نسائی انصاری معروف به ابن ابی السری از محدثان است . وی ازابی الاشعث احمدبن مقدام عجلی و جز او روایت کند و ازاو ابوحفص بن شاهین روایت دارد. (از لباب الانساب ).
جلاجلیلغتنامه دهخداجلاجلی . [ ج َ ج ِ ی ] (اِخ ) موسی بن حسن مکنی به ابوالسری از محدثان است . وی از روح بن عبادة و عفان بن مسلم و جز ایشان روایت شنیده و از او محمدبن مخلد دوری روایت دارد. وی در صفر سال 287 هَ . ق . وفات یافت . (از لباب الانساب ).
حافظ جلاجللغتنامه دهخداحافظ جلاجل . [ ف ِ ج َ ج ِ ] (اِخ ) باخرزی . یکی ازجمله ٔ مطربان و نغمه سرایان عهد شاه عباس . (ترجمه ٔ تاریخ ادبیات ایران تألیف براون ج 4 ص 88).
جلاجلیلغتنامه دهخداجلاجلی . [ ج َ ج ِ ] (ص نسبی ) نسبت است به جلاجل . (لباب الانساب ). رجوع به جلاجل شود.
جلاجلیلغتنامه دهخداجلاجلی . [ ج َ ج ِ ی ] (اِخ ) حسن بن موسی بن حسن بن عبادبن ابی عباد نسائی انصاری معروف به ابن ابی السری از محدثان است . وی ازابی الاشعث احمدبن مقدام عجلی و جز او روایت کند و ازاو ابوحفص بن شاهین روایت دارد. (از لباب الانساب ).
جلاجلیلغتنامه دهخداجلاجلی . [ ج َ ج ِ ی ] (اِخ ) موسی بن حسن مکنی به ابوالسری از محدثان است . وی از روح بن عبادة و عفان بن مسلم و جز ایشان روایت شنیده و از او محمدبن مخلد دوری روایت دارد. وی در صفر سال 287 هَ . ق . وفات یافت . (از لباب الانساب ).
حافظ جلاجللغتنامه دهخداحافظ جلاجل . [ ف ِ ج َ ج ِ ] (اِخ ) باخرزی . یکی ازجمله ٔ مطربان و نغمه سرایان عهد شاه عباس . (ترجمه ٔ تاریخ ادبیات ایران تألیف براون ج 4 ص 88).
ذوجلاجللغتنامه دهخداذوجلاجل . [ ج َ ج ِ ] (ع ص مرکب ) دف ذوجلاجل ، دورویه که به پیرامون زنگله ها دارد که چون دف را نوازند آن زنگله ها نیز آواز دهند.