جهلغتنامه دهخداجه . [ ج َه ْ / ج ِه ْ ] (نف مرخم ) جهنده : ابرسیر و بادگرد و رعدبانگ و برق جه کوه کوب و سیل بُرّ و شخ نورد و راه جوی . منوچهری .شیرکام و پیل زور و گرگ پوی و گورگردببردو آهوجه
جهلغتنامه دهخداجه . [ ج َهَْ هَْ ] (ع مص ) سخت بازداشتن چیزی را. (منتهی الارب ). سخت بازداشتن . (آنندراج ).
جه جهلغتنامه دهخداجه جه . [ ج ِ ج ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان هلایجان بخش ایزه ٔ شهرستان اهواز. کوهستانی معتدل است . سکنه 195 تن . آب آن از چشمه و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت است . راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6</span
زه زهلغتنامه دهخدازه زه . [ زِه ْ زِه ْ ] (صوت مرکب ) ادات تحسین . تأکید زه . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به زه شود.
جه جهلغتنامه دهخداجه جه . [ ج ِ ج ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان هلایجان بخش ایزه ٔ شهرستان اهواز. کوهستانی معتدل است . سکنه 195 تن . آب آن از چشمه و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت است . راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6</span
جهد جهیدلغتنامه دهخداجهد جهید. [ ج َ دِ ج َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کوشش بسیار. (آنندراج ) (غیاث ).
جهشزایی جهتدارsite-directed mutagenesis, site-specific mutagenesis, directed mutagenesis, targeted mutagensis, localized mutagenesis, oligonucleotid directed mutagenesisواژههای مصوب فرهنگستانهرگونه جهشزایی مهندسیشده برای تغییر مولکولهای دِنای هدف
جهةلغتنامه دهخداجهة. [ ج ِ هََ ] (ع اِ) طرف و جانب . (آنندراج ). || کرانه . (ناظم الاطباء). زی . سمت . جهت . سوی . || یکی از جهات اصلی و فرعی . (منتهی الارب ). رجوع به جهات شود. || هر یک از شش نهایت بعدهای سه گانه . (از التفهیم ). || (اصطلاح منطق ) ماده در قضیه از قبیل وجوب ، امکان ، امتناع
جهاضةلغتنامه دهخداجهاضة. [ ج َ ض َ ](ع مص ) تیزی ذهن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || سبکی . (منتهی الارب ). رجوع به جهوضة شود.
جهارسوقلغتنامه دهخداجهارسوق . [ ج َ ] (اِخ ) از چهارسو، نام محله ایست از محلات بغداد قدیم مقابل محله ٔ حربیة.(یادداشت بخط مرحوم دهخدا). و رجوع به مراصد شود.
جهات اربعهلغتنامه دهخداجهات اربعه . [ ج ِ ت ِ اَ ب َ ع َ / ع ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جهات اصلی . رجوع به جهات اصلی شود.
جهات اصلیلغتنامه دهخداجهات اصلی . [ ج ِ ت ِ اَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شمال ، جنوب ، مشرق و مغرب .
دانجهلغتنامه دهخدادانجه . [ ج َ / ج ِ ] (اِ) دانچه . غله ای که بعربی عدس گویند. (برهان ). عدس . نسک . مرجمک . مرجومک . دانژه .
دانه خواجهلغتنامه دهخدادانه خواجه . [ ن َ خوا / خا ج َ ] (اِخ ) از یاران و ملازمان امیرزاده محمدسلطان بن جهانگیربن امیرتیمور گورکان . و نیزرجوع به حبیب السیر چ کتابخانه ٔ خیام ج 3 ص 513 شود.
داودخواجهلغتنامه دهخداداودخواجه . [ وو خا ج َ ] (اِخ ) (شهزاده ...) از شاهزادگان مغول است و از معاصران اولجایتو سلطان . وی باتفاق چندشهزاده ٔ دیگر مغولی با امیر یساول در حدود مرغاب جنگ کرده است . (ذیل جامع التواریخ رشیدی ص 56 تا 60</span
داودخواجهلغتنامه دهخداداودخواجه . [ وو خا ج َ ] (اِخ ) از سران شاهزادگان چنگیزیست در حدود اوائل قرن هشتم هَ . ق . (روضات الجنات فی اوصاف مدینة هرات ص 465 ج 1).