جهان آرالغتنامه دهخداجهان آرا. [ ج َ ] (نف مرکب ) جهان آراینده . آرایش کننده ٔ دنیا. که مملکت را سر و سامان دهد : نه هرگز بر دلم دردی نه بر خاطر مرا گردی جهان را جمله آوردی بکامم ای جهان آرا. ناصرخسرو.اباطیل اقوال کذاب ... آفتاب رای جه
مفصل زینیsaddle jointواژههای مصوب فرهنگستاننوعـی مفصل زلالهای که شبیه به زین است و امکان حرکت در جهات مختلف را امکانپذیر میسازد، مانند مفصل پایۀ شست
جان جهانلغتنامه دهخداجان جهان . [ ن ِ ج َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خطابی است بمعشوقه : بس بناگوش چو سیماکه سیه شد چو شبه آن ِتو نیز شود صبر کن ای جان جهان . فرخی .بگشای بشادی و فرّخی ای جان جهان آستین خی کامروز بشادی فرارسید<
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِ) عالم از زمین و کرات آسمانی . دنیا. گیتی . گیهان . عالم ظاهر. (برهان ) : بت پرستی گرفته ام همه عمراین جهان چون بت است و ما شمنیم . رودکی .خدای عرش جهان را چنین نهاد نهادکه گاه مردم از او شادم
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) تخلص زبیده دختر فتحعلیشاه قاجار که از شاعران است . (ریحانة الادب ).
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بام بخش صفی آباد شهرستان سبزوار، دارای 594 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
جهان آرایلغتنامه دهخداجهان آرای . [ ج َ ] (نف مرکب ) جهان آرا. جهان آراینده . آرایش کننده ٔ جهان : امیر عالم عادل محمد محمودخدایگان جهان خسرو جهان آرای . فرخی .ای جهان آرای شاهی کز تو خواهد روز رزم پیل آشفته امان و شیر شرزه زینهار.<
جهان آرافرهنگ نامها(تلفظ: jahān ārā ) (در قدیم) زیبا کننده ، زینت بخش و مایهی زیبایی جهان و (به مجاز) بسیار زیبا ، آرایندهی جهان و نظم بخشنده به آن .
جام جهان آرالغتنامه دهخداجام جهان آرا. [ م ِ ج َ / ج ِ ] (اِخ ) جام جم . جام جهان نما. رجوع به این دو لغت شود.
باغ جهان آرالغتنامه دهخداباغ جهان آرا. [ غ ِ ج َ ] (اِخ ) باغی بوده است بهرات بعهد تیموریان و صفویان و در آن باغ از محمدهمایون پادشاه گورکانی هنگام پناهندگی ، پذیرایی شده است . (از عالم آرای عباسی ص 98) : خاقان عالیجاه ... [ سلطان حسین بایقرا
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِ) عالم از زمین و کرات آسمانی . دنیا. گیتی . گیهان . عالم ظاهر. (برهان ) : بت پرستی گرفته ام همه عمراین جهان چون بت است و ما شمنیم . رودکی .خدای عرش جهان را چنین نهاد نهادکه گاه مردم از او شادم
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) تخلص زبیده دختر فتحعلیشاه قاجار که از شاعران است . (ریحانة الادب ).
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بام بخش صفی آباد شهرستان سبزوار، دارای 594 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ / ج ِ ] (نف ، ق ) در حال جَستن . || جهنده . (برهان ) : به پیش اندر آمد یکی تند ببرجهان چون درخش و خروشان چو ابر. اسدی .بیامد بتخت کیان برنشست گرفت این جهان جهان را
جهانفرهنگ فارسی عمید۱. گیتی؛ دنیا؛ عالم؛ کیهان.۲. کرۀ زمین.۳. [مجاز] مردم دنیا.۴. [قدیمی، مجاز] حیات؛ زندگی: ◻︎ سیاوش چو گشت از جهان ناامید / بر او تیره شد روی روز سپید (فردوسی۱: ۴۰۲).⟨ جهان سوم: (سیاسی) مجموع کشورهای درحالتوسعه. Δ جهان اول، کشورهای بزرگ صنعتی غرب و جهان دوم، کشورها
پهلوان جهانلغتنامه دهخداپهلوان جهان . [ پ َ ل َ ن ِ ج َ ] (اِخ ) ضیاء الدین . قاضی تولک . رجوع به قاضی تولک و رجوع به لباب الالباب ج 2 ص 234 و 235 شود.
خورجهانلغتنامه دهخداخورجهان . [ خُرْ ج َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان انگوران بخش ماه نشان شهرستان زنجان ، واقع در 33هزارگزی باختر ماه نشان و 12هزارگزی راه مالرو عمومی . این دهکده کوهستانی با آب و هوای سردسیری و <span class="hl"
خون جهانلغتنامه دهخداخون جهان . [ ن ِ ج َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از سرخی است . || کنایه از شفق . (برهان قاطع) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). کنایه از سرخی شفق است . (انجمن آرای ناصری ).
حسین صدر جهانلغتنامه دهخداحسین صدر جهان . [ ح ُ س َ ن ِ ص َ رِ ج َ ] (اِخ ) ابن روح اﷲ طبسی متخلص به «لسان ». وی «صدریه » و «ذخیره » را برای قطب شاه دکن متوفی 988 هَ . ق . نگاشته است . (ذریعه ج 10 ص 15</span
خاتون جهانلغتنامه دهخداخاتون جهان . [ن ِ ج َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید است . (برهان ) (آنندراج ). عمید لومکی گوید : فرمودبخاتون جهان از شب و از روزدو خاتم چالاک لقب رومی و هندی .(از آنندراج ).