جهان افروزلغتنامه دهخداجهان افروز. [ ج َ اَ ] (نف مرکب ) جهان افروزنده . روشن کننده ٔ جهان : خورشید جهان افروز. صبح جهان افروز کِلّه ٔ ظلمانی از پیش برداشت . (کلیله و دمنه ).عدل شمعی بود جهان افروزظلم شد آتشی ممالک سوزعدل بازوی شه قوی داردقامت ملک مستوی دارد.
مفصل زینیsaddle jointواژه‌های مصوب فرهنگستاننوعـی مفصل زلاله‌ای که شبیه به زین است و امکان حرکت در جهات مختلف را امکان‌پذیر می‌سازد، مانند مفصل پایۀ شست
جان جهانلغتنامه دهخداجان جهان . [ ن ِ ج َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خطابی است بمعشوقه : بس بناگوش چو سیماکه سیه شد چو شبه آن ِتو نیز شود صبر کن ای جان جهان . فرخی .بگشای بشادی و فرّخی ای جان جهان آستین خی کامروز بشادی فرارسید<
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِ) عالم از زمین و کرات آسمانی . دنیا. گیتی . گیهان . عالم ظاهر. (برهان ) : بت پرستی گرفته ام همه عمراین جهان چون بت است و ما شمنیم . رودکی .خدای عرش جهان را چنین نهاد نهادکه گاه مردم از او شادم
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) تخلص زبیده دختر فتحعلیشاه قاجار که از شاعران است . (ریحانة الادب ).
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بام بخش صفی آباد شهرستان سبزوار، دارای 594 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
افروزفرهنگ فارسی معین( اَ ) (اِفا.) در کلمات مرکب به معنی افروزنده آید: آتش افروز، جهان افروز، دل - افروز.
افروزفرهنگ فارسی عمید۱. = افروختن۲. افروزنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): آتش‌افروز، انجمن‌افروز، بستان‌افروز، جهان‌افروز، دل‌افروز، عالم‌افروز.
کاردزنلغتنامه دهخداکاردزن . [ زَ ](نف مرکب ) آنکه کارد بکسی زند. چاقوکش : امروز به فر دولت پادشاه جهان افروز اگر در گوشه ای کاردزنی است کار زنی پیشه گرفته ست . (جهانگشای جوینی ).
پیرآموزلغتنامه دهخداپیرآموز. (اِ مرکب ) علمی که کسی در زمان پیری بیاموزد. (آنندراج ). || (ن مف مرکب ) که از پیر آموخته باشد. که پیر تعلیم دهد : در مکافات آن جهان افروزخواند بر شه فسون پیرآموز.نظامی .
انتظار رفتنلغتنامه دهخداانتظار رفتن . [ اِ ت ِ رَ ت َ ] (مص مرکب ) انتظار بردن . منتظر بودن : شب همه شب انتظار صبح رویی میرودکآن صباحت نیست این صبح جهان افروز را.سعدی .
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِ) عالم از زمین و کرات آسمانی . دنیا. گیتی . گیهان . عالم ظاهر. (برهان ) : بت پرستی گرفته ام همه عمراین جهان چون بت است و ما شمنیم . رودکی .خدای عرش جهان را چنین نهاد نهادکه گاه مردم از او شادم
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) تخلص زبیده دختر فتحعلیشاه قاجار که از شاعران است . (ریحانة الادب ).
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بام بخش صفی آباد شهرستان سبزوار، دارای 594 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ / ج ِ ] (نف ، ق ) در حال جَستن . || جهنده . (برهان ) : به پیش اندر آمد یکی تند ببرجهان چون درخش و خروشان چو ابر. اسدی .بیامد بتخت کیان برنشست گرفت این جهان جهان را
جهانفرهنگ فارسی عمید۱. گیتی؛ دنیا؛ عالم؛ کیهان.۲. کرۀ زمین.۳. [مجاز] مردم دنیا.۴. [قدیمی، مجاز] حیات؛ زندگی: ◻︎ سیاوش چو گشت از جهان ناامید / بر او تیره شد روی روز سپید (فردوسی۱: ۴۰۲).⟨ جهان سوم: (سیاسی) مجموع کشورهای درحال‌توسعه. Δ جهان اول، کشورهای بزرگ صنعتی غرب و جهان دوم، کشورها
پهلوان جهانلغتنامه دهخداپهلوان جهان . [ پ َ ل َ ن ِ ج َ ] (اِخ ) ضیاء الدین . قاضی تولک . رجوع به قاضی تولک و رجوع به لباب الالباب ج 2 ص 234 و 235 شود.
خورجهانلغتنامه دهخداخورجهان . [ خُرْ ج َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان انگوران بخش ماه نشان شهرستان زنجان ، واقع در 33هزارگزی باختر ماه نشان و 12هزارگزی راه مالرو عمومی . این دهکده کوهستانی با آب و هوای سردسیری و <span class="hl"
خون جهانلغتنامه دهخداخون جهان . [ ن ِ ج َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از سرخی است . || کنایه از شفق . (برهان قاطع) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). کنایه از سرخی شفق است . (انجمن آرای ناصری ).
حسین صدر جهانلغتنامه دهخداحسین صدر جهان . [ ح ُ س َ ن ِ ص َ رِ ج َ ] (اِخ ) ابن روح اﷲ طبسی متخلص به «لسان ». وی «صدریه » و «ذخیره » را برای قطب شاه دکن متوفی 988 هَ . ق . نگاشته است . (ذریعه ج 10 ص 15</span
خاتون جهانلغتنامه دهخداخاتون جهان . [ن ِ ج َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید است . (برهان ) (آنندراج ). عمید لومکی گوید : فرمودبخاتون جهان از شب و از روزدو خاتم چالاک لقب رومی و هندی .(از آنندراج ).
