مفصل زینیsaddle jointواژههای مصوب فرهنگستاننوعـی مفصل زلالهای که شبیه به زین است و امکان حرکت در جهات مختلف را امکانپذیر میسازد، مانند مفصل پایۀ شست
جان جهانلغتنامه دهخداجان جهان . [ ن ِ ج َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خطابی است بمعشوقه : بس بناگوش چو سیماکه سیه شد چو شبه آن ِتو نیز شود صبر کن ای جان جهان . فرخی .بگشای بشادی و فرّخی ای جان جهان آستین خی کامروز بشادی فرارسید<
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِ) عالم از زمین و کرات آسمانی . دنیا. گیتی . گیهان . عالم ظاهر. (برهان ) : بت پرستی گرفته ام همه عمراین جهان چون بت است و ما شمنیم . رودکی .خدای عرش جهان را چنین نهاد نهادکه گاه مردم از او شادم
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) تخلص زبیده دختر فتحعلیشاه قاجار که از شاعران است . (ریحانة الادب ).
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بام بخش صفی آباد شهرستان سبزوار، دارای 594 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
حسین جهان سوزلغتنامه دهخداحسین جهان سوز. [ ح ُ س َ ن ِ ج َ ] (اِخ ) رجوع به حسین غوری و کلمه ٔ غوریان شود.
عالم سوزفرهنگ فارسی عمید۱. جهانسوز؛ سوزندۀ جهان و جهانیان؛ ویرانکنندۀ عالم.۲. [مجاز] بسیار زیبا و فریبنده.
خیره کشفرهنگ فارسی عمیدویژگی کسی که بیهوده و بیسبب مردم را میکشد؛ ستمکار؛ ظالم: ◻︎ جهانسوز و بیرحمت و خیرهکش / ز تلخیش روی جهانی تُرُش (سعدی۱: ۵۶).
سوزفرهنگ فارسی عمید۱. باد بسیارسرد.۲. [مجاز] غم بسیار.۳. (بن مضارعِ سوختن) = سوختن۴. سوزنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): جانسوز، جهانسوز، خانمانسوز، دلسوز.۵. (اسم مصدر) سوزش.۶. (اسم مصدر) [قدیمی] اشتعال.۷. [قدیمی] آتش.⟨ سوزوساز: [مجاز] صبر و بردباری در برابر ناکامیها و مص
نمدپوشلغتنامه دهخدانمدپوش . [ ن َ م َ ] (نف مرکب ) آنکه جامه ای از نمد پوشیده باشد : نمدپوشی آمد به جنگش فرازجوانی جهان سوز و پیکارساز. سعدی .تو کآهن به ناوک بدوزی و تیرنمدپوش را چون فتادی اسیر. سعدی .<b
رو کردنلغتنامه دهخدارو کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) پیش آمدن . واقع شدن . حادث شدن : بدبختی به ما رو کرد. دولت به ما رو کرد. (یادداشت بخط مؤلف ). حاصل شدن . ظهور کردن . (از غیاث اللغات ). || توجه کردن . (غیاث اللغات ). روی آوردن . (یادداشت بخط مؤلف ). متوجه به کسی شدن . (آنندراج ) <span class=
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِ) عالم از زمین و کرات آسمانی . دنیا. گیتی . گیهان . عالم ظاهر. (برهان ) : بت پرستی گرفته ام همه عمراین جهان چون بت است و ما شمنیم . رودکی .خدای عرش جهان را چنین نهاد نهادکه گاه مردم از او شادم
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) تخلص زبیده دختر فتحعلیشاه قاجار که از شاعران است . (ریحانة الادب ).
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بام بخش صفی آباد شهرستان سبزوار، دارای 594 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ / ج ِ ] (نف ، ق ) در حال جَستن . || جهنده . (برهان ) : به پیش اندر آمد یکی تند ببرجهان چون درخش و خروشان چو ابر. اسدی .بیامد بتخت کیان برنشست گرفت این جهان جهان را
جهانفرهنگ فارسی عمید۱. گیتی؛ دنیا؛ عالم؛ کیهان.۲. کرۀ زمین.۳. [مجاز] مردم دنیا.۴. [قدیمی، مجاز] حیات؛ زندگی: ◻︎ سیاوش چو گشت از جهان ناامید / بر او تیره شد روی روز سپید (فردوسی۱: ۴۰۲).⟨ جهان سوم: (سیاسی) مجموع کشورهای درحالتوسعه. Δ جهان اول، کشورهای بزرگ صنعتی غرب و جهان دوم، کشورها
پهلوان جهانلغتنامه دهخداپهلوان جهان . [ پ َ ل َ ن ِ ج َ ] (اِخ ) ضیاء الدین . قاضی تولک . رجوع به قاضی تولک و رجوع به لباب الالباب ج 2 ص 234 و 235 شود.
خورجهانلغتنامه دهخداخورجهان . [ خُرْ ج َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان انگوران بخش ماه نشان شهرستان زنجان ، واقع در 33هزارگزی باختر ماه نشان و 12هزارگزی راه مالرو عمومی . این دهکده کوهستانی با آب و هوای سردسیری و <span class="hl"
خون جهانلغتنامه دهخداخون جهان . [ ن ِ ج َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از سرخی است . || کنایه از شفق . (برهان قاطع) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). کنایه از سرخی شفق است . (انجمن آرای ناصری ).
حسین صدر جهانلغتنامه دهخداحسین صدر جهان . [ ح ُ س َ ن ِ ص َ رِ ج َ ] (اِخ ) ابن روح اﷲ طبسی متخلص به «لسان ». وی «صدریه » و «ذخیره » را برای قطب شاه دکن متوفی 988 هَ . ق . نگاشته است . (ذریعه ج 10 ص 15</span
خاتون جهانلغتنامه دهخداخاتون جهان . [ن ِ ج َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید است . (برهان ) (آنندراج ). عمید لومکی گوید : فرمودبخاتون جهان از شب و از روزدو خاتم چالاک لقب رومی و هندی .(از آنندراج ).