جهان پناهلغتنامه دهخداجهان پناه . [ ج َ هام ْ پ َ ] (ص مرکب ) پناه جهان . (آنندراج ) : شاها ملکا جهان پناهایک شاه نه بل هزار شاها. نظامی .شاه جهان پناه سایه ٔ کردگار.(گلستان ). شاهزاده را ببارگاه جهان پناه رسانید. (حبیب السیر).
مفصل زینیsaddle jointواژه‌های مصوب فرهنگستاننوعـی مفصل زلاله‌ای که شبیه به زین است و امکان حرکت در جهات مختلف را امکان‌پذیر می‌سازد، مانند مفصل پایۀ شست
جان جهانلغتنامه دهخداجان جهان . [ ن ِ ج َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خطابی است بمعشوقه : بس بناگوش چو سیماکه سیه شد چو شبه آن ِتو نیز شود صبر کن ای جان جهان . فرخی .بگشای بشادی و فرّخی ای جان جهان آستین خی کامروز بشادی فرارسید<
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِ) عالم از زمین و کرات آسمانی . دنیا. گیتی . گیهان . عالم ظاهر. (برهان ) : بت پرستی گرفته ام همه عمراین جهان چون بت است و ما شمنیم . رودکی .خدای عرش جهان را چنین نهاد نهادکه گاه مردم از او شادم
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) تخلص زبیده دختر فتحعلیشاه قاجار که از شاعران است . (ریحانة الادب ).
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بام بخش صفی آباد شهرستان سبزوار، دارای 594 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
جهان پناهیلغتنامه دهخداجهان پناهی . [ ج َ هام ْ پ َ ] (حامص مرکب ) حاصل مصدر از جهان پناه بمعنی پناه جهان : ازلی شد جهان پناهی اوابدی باد پادشاهی او.نظامی .
فرخ زندلغتنامه دهخدافرخ زند. [ ف َرْ رُ خ ِ زَ ] (اِخ ) محمدحسن خان ، مشهور به خانلارخان . به نوشته ٔ مؤلف مجمعالفصحاء پسر علی مرادخان زند و نوه ٔ محمدحسن خان قاجار جد اعلای قاجاریه است . وی مقرب دربار فتحعلی شاه قاجار بود، و در سال 1237هَ .ق . در کرمان به قتل
دولت خانهلغتنامه دهخدادولت خانه . [ دَ ل َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ دولت و اقبال : ز دولت خانه ٔ این هفت فغفور سخن را تازه تر کردند منشور. نظامی .هر روز... دست اقبال در دولت خانه ٔ تازه بر وی می گش
دهلیلغتنامه دهخدادهلی . [ دِ ] (اِخ ) شهری در هندوستان که قبل از غلبه ٔ انگلیس بر این مملکت پایتخت بوده و مسجد جامع آن از نوادر روزگار است و این شهر که در روی رود جمنا بنا شده در سال 1274 هَ .ق . به تصرف سپاه انگلیس درآمد. (ناظم الاطباء). نام شهری بزرگ و معرو
ملک سلیمانلغتنامه دهخداملک سلیمان . [ م ُ ک ِ س ُ ل َ ] (اِخ ) مملکت فارس . (دیوان حافظ چ قزوینی ص 397). در تداول شعرا مخصوصاً شعرای فارس ، مملکت فارس باشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : تمام آنگه شود که پسندیده آیددر بارگاه شاه جهان پناه ..
پناهلغتنامه دهخداپناه . [ پ َ ] (اِ) حمایت . (برهان قاطع). پشتی . زنهار. زینهار. امان . حفظ. کنف . (زمخشری ). ذَرا. ضَبع. ظل ّ. دَرف . خُفرة. خفارة. جِنح . جَناح . (منتهی الارب ) : هر آنکس که در بارگاه تواندز ایران و اندر پناه تواندچو گستهم و شاپور و چون ان
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِ) عالم از زمین و کرات آسمانی . دنیا. گیتی . گیهان . عالم ظاهر. (برهان ) : بت پرستی گرفته ام همه عمراین جهان چون بت است و ما شمنیم . رودکی .خدای عرش جهان را چنین نهاد نهادکه گاه مردم از او شادم
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) تخلص زبیده دختر فتحعلیشاه قاجار که از شاعران است . (ریحانة الادب ).
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بام بخش صفی آباد شهرستان سبزوار، دارای 594 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ / ج ِ ] (نف ، ق ) در حال جَستن . || جهنده . (برهان ) : به پیش اندر آمد یکی تند ببرجهان چون درخش و خروشان چو ابر. اسدی .بیامد بتخت کیان برنشست گرفت این جهان جهان را
جهانفرهنگ فارسی عمید۱. گیتی؛ دنیا؛ عالم؛ کیهان.۲. کرۀ زمین.۳. [مجاز] مردم دنیا.۴. [قدیمی، مجاز] حیات؛ زندگی: ◻︎ سیاوش چو گشت از جهان ناامید / بر او تیره شد روی روز سپید (فردوسی۱: ۴۰۲).⟨ جهان سوم: (سیاسی) مجموع کشورهای درحال‌توسعه. Δ جهان اول، کشورهای بزرگ صنعتی غرب و جهان دوم، کشورها
پهلوان جهانلغتنامه دهخداپهلوان جهان . [ پ َ ل َ ن ِ ج َ ] (اِخ ) ضیاء الدین . قاضی تولک . رجوع به قاضی تولک و رجوع به لباب الالباب ج 2 ص 234 و 235 شود.
خورجهانلغتنامه دهخداخورجهان . [ خُرْ ج َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان انگوران بخش ماه نشان شهرستان زنجان ، واقع در 33هزارگزی باختر ماه نشان و 12هزارگزی راه مالرو عمومی . این دهکده کوهستانی با آب و هوای سردسیری و <span class="hl"
خون جهانلغتنامه دهخداخون جهان . [ ن ِ ج َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از سرخی است . || کنایه از شفق . (برهان قاطع) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). کنایه از سرخی شفق است . (انجمن آرای ناصری ).
حسین صدر جهانلغتنامه دهخداحسین صدر جهان . [ ح ُ س َ ن ِ ص َ رِ ج َ ] (اِخ ) ابن روح اﷲ طبسی متخلص به «لسان ». وی «صدریه » و «ذخیره » را برای قطب شاه دکن متوفی 988 هَ . ق . نگاشته است . (ذریعه ج 10 ص 15</span
خاتون جهانلغتنامه دهخداخاتون جهان . [ن ِ ج َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید است . (برهان ) (آنندراج ). عمید لومکی گوید : فرمودبخاتون جهان از شب و از روزدو خاتم چالاک لقب رومی و هندی .(از آنندراج ).
