جوارشلغتنامه دهخداجوارش . [ ج َ رِ ] (معرب ، اِ) گوارش . (دهار). معرب گوارش . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) (فرهنگ فارسی معین ). || نوعی حلوا. (فرهنگ فارسی معین ). || ترکیبی است که بجهت هضم طعام خورند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) (فرهنگ فارسی معین ). هاضوم . || معجونی مفرح و مقوی و محلل ریاح و مصلح
جوارشفرهنگ فارسی معین(جَ رِ) [ معر. گوارش ] (اِ.) 1 - نوعی حلوا. 2 - ترکیبی است که به جهت هضم طعام خورند. 3 - معجونی مفرح و مقوی و محلل ریاح و مصلح اغذیه .
جوارزلغتنامه دهخداجوارز. [ ج َ رِ ] (ع ص ) ج ِ جارزة. (اقرب الموارد). زمین خشک و سخت . رجوع به جارزه شود.
جوریزلغتنامه دهخداجوریز. [ ج َ ] (اِخ ) ده کوچکی است مرکز بخش طبس شهرستان فردوس . رجوع بفرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 شود.
جوارشاتلغتنامه دهخداجوارشات . [ ج َ / ج ُ رِ ] (اِ) ج ِ جوارش . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). رجوع به جوارش شود.
جوارشنلغتنامه دهخداجوارشن . [ ج ُ رِ ش َ ] (معرب ، اِ) گوارش و آن هر چیزی است که خورند هضم طعام را. (زمخشری ).ج ، جوارشنات : و کان یقف علی رئوسهم [ یوحنابن ماسویه علی رئوس الخلفاء ] و معه البرانی بالجوارشنات . (عیون الانباء ج 1 ص <span c
جوارنلغتنامه دهخداجوارن . [ ج ُ رِ ] (معرب ، اِ) جوارشن . مصحف جوارش . (بحر الجواهر). معرب گوارش . رجوع به جوارش شود.
حاطوملغتنامه دهخداحاطوم . (ع اِ) قحطسال . || جوارش . گوارش . گوارنده . داروی هضم . هاضوم . آنچه طعام بگوارد. (مهذب الاسماء). ج ، حواطیم .
قمیحةلغتنامه دهخداقمیحة. [ ق َ ح َ ] (ع اِ) گوارش و پست و جز آن . (منتهی الارب ). اسم لما یقمح من الجوارش و غیره کانه فعیلة من القمح . (اقرب الموارد). || اسم سفوفی است که در دهان پاشند و بمعنی جوارش نیز گفته اند و مطلق سنونات را نیز نامند. (فهرست مخزن الادویة).
جوارشاتلغتنامه دهخداجوارشات . [ ج َ / ج ُ رِ ] (اِ) ج ِ جوارش . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). رجوع به جوارش شود.
جوارشنلغتنامه دهخداجوارشن . [ ج ُ رِ ش َ ] (معرب ، اِ) گوارش و آن هر چیزی است که خورند هضم طعام را. (زمخشری ).ج ، جوارشنات : و کان یقف علی رئوسهم [ یوحنابن ماسویه علی رئوس الخلفاء ] و معه البرانی بالجوارشنات . (عیون الانباء ج 1 ص <span c