جوزهلغتنامه دهخداجوزه . [ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان حومه ٔ بخش دستجرد خلجستان شهرستان قم دارای 215 تن سکنه . آب آن از قنات و محصول آن غلات ، بنشن و انگور و شغل اهالی زراعت است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1). از دیه های ور
جوزهلغتنامه دهخداجوزه . [ زَ / زِ ] (اِ) جوجه . جوژه : تا سحر هر شب چنانچون می طپم جوزه ٔ زنده طپد بر بابزن . آغاجی .رجوع به جوجه شود. || غوزه ؛ کشکله . جوزه ٔ پنبه بود که از او پنبه بیرون کنند. گو
جوزهفرهنگ فارسی معین(جَ زِ یا زَ) [ ع . جوزة ] (اِ.) 1 - واحد جوز، یک گردو. ؛ ~مطلقه : واحد وزن معادل نه درخمی و نزد بعضی مساوی چهار مثقال . ؛ ~ملکبه : واحد وزن معادل شش درخمی . ؛ ~نبطیه : واحد وزن معادل یک بندقه و به قولی یک مثقال .
جوجة آشیانه،جوجة لانهnestlingواژه‌های مصوب فرهنگستانجوجهای که هنوز قادر به پرواز نیست و در آشیانه به سر می‌برد
جوجهلغتنامه دهخداجوجه . [ جو ج َ / ج ِ ] (اِ) بر وزن و معنی جوژه است که بچه ٔ ماکیان باشد. (برهان ).- مثل جوجه .- امثال : جوجه را آخر پائیز می شمارند .
جوزةلغتنامه دهخداجوزة. [ ج َ زَ] (ع اِ) واحد جوز. (مهذب الاسماء). یکی جوز. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). یک گردو. رجوع به جوز شود.- جوزه ٔ مطلقه ؛ واحد وزن معادل نه درخمی و نزد بعضی مساوی چهار مثقال . (رساله ٔ مقداریه ، فرهنگ ایران زمین <span class="hl" dir="ltr"
زوزیةلغتنامه دهخدازوزیة. [ زُ وَ ی َ ] (ع ص ) (از «زوی و») دیگ بزرگ که یک شتر گوشت پزد.(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به زوازیة شود.
جوزهرلغتنامه دهخداجوزهر. [ ج َ زَهََ ] (اِخ ) معرب گوزهر است که فلک اول قمر است و او بمنزله ٔ ممثل اوست . (برهان ) (ذیل اقرب الموارد). ممثل قمر. (کشاف اصطلاحات الفنون ). || هر یک از عقده ٔ رأس و ذنب را نیز گویند و آن محل تقاطع فلک حامل و مایل قمر است . (برهان ). ابوریحان نویسد: چون سطح فلک ما
جوزهرتینلغتنامه دهخداجوزهرتین . [ ج َ زَ رَ ت َ ] (اِخ ) (اصطلاح نجوم ) تثنیه ٔ جوزهره . عقدتین یعنی عقده ٔ ذَنَب و عقده ٔ رأس . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به جوزهر شود.
جوزهرلغتنامه دهخداجوزهر. [ ج َ زَهََ ] (اِخ ) معرب گوزهر است که فلک اول قمر است و او بمنزله ٔ ممثل اوست . (برهان ) (ذیل اقرب الموارد). ممثل قمر. (کشاف اصطلاحات الفنون ). || هر یک از عقده ٔ رأس و ذنب را نیز گویند و آن محل تقاطع فلک حامل و مایل قمر است . (برهان ). ابوریحان نویسد: چون سطح فلک ما
جوزهرتینلغتنامه دهخداجوزهرتین . [ ج َ زَ رَ ت َ ] (اِخ ) (اصطلاح نجوم ) تثنیه ٔ جوزهره . عقدتین یعنی عقده ٔ ذَنَب و عقده ٔ رأس . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به جوزهر شود.
مجوزهلغتنامه دهخدامجوزه .[ م ُ ج َوْ وَ زَ ] (اِ) قلب مزوجه یا قلب و تصحیف مزدوجه است . و مزوجه تاج صوفیان را گویند. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || عمامه ٔ بسیار بزرگی که رجال ترک در دولت آل عثمان بر سر می نهادند.
ارجوزهلغتنامه دهخداارجوزه . [ اُ زَ ] (ع اِ) قصیده گونه ای از بحر رَجز. قصیده ای بوزن رَجز. || بیت کوتاه . (ربنجنی ) (مهذب الاسماء). شعر کوتاه . ج ، اَراجیز. (مهذب الاسماء).- ارجوزه خواندن ؛ شعر خواندن در معرکه و جنگ . خودستائی کردن .
ارجوزهفرهنگ فارسی عمید۱. کتاب منظومی که بیشتر در قالب مثنوی سروده می‌شد و اغلب شامل موضوعاتی خاص، مانند پزشکی و منطق بوده است.۲. سخنان مفاخره‌آمیز که معمولاً در میدان جنگ ادا می‌شود؛ رجز.۳. (موسیقی) گوشه‌ای در دستگاه چهارگاه؛ رجز.
