لغتنامه دهخدا
ابوعبدا. [ اَ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) محمدبن فضل بن محمد سیستانی طاقی . یکی از شیوخ تصوف در مائه ٔ چهارم از مردم طاق ، شهری کوچک به سیستان و منشاء وی هرات است و از شاگردان موسی بن عمران جیرفتی است و وفات او در غره ٔ صفر 416 هَ . ق . بوده است .