ترجمه مقاله

حاشا

hāšā

در مقام انکار به کار برده می‌شود؛ مبادا؛ هرگز: ◻︎ حاشا که من از جوروجفای تو بنالم / بیداد لطیفان همه لطف است و کرامت (حافظ: ۱۹۶).
⟨حاشا کردن: (مصدر متعدی) انکار کردن.

۱. ابا، انکار، تکذیب ≠ تایید
۲. دورباد، مبادا، مباد، هرگز
۳. آویشن

حاشا

لغت‌نامه دهخدا

حاشا. (ع ق ) حاش َ. حشی . کلمه ای است که افاده ٔ تنزیه و برأت کند، و آن را در مقام انکار نیز استعمال کنند. صاحب غنیة الطالب گوید: کلمة للتنزیه نحو حاشاللّه ، ای تذکر لتنزیه المولی تعالی ابتداء وتنزیه من یراد تنزیهه بعد ذلک و ذلک انهم اذا ارادوا تنزیه شخص عن امر قدموا علیه تن

حاشا

لغت‌نامه دهخدا

حاشا. (ع اِ) گیاهی طبی . حمداﷲ مستوفی در نزهة القلوب گوید: برگش کوچک است و گلش بسرخی زند. صاحب اختیارات بدیعی آرد: مأمون گویند و ثومس نیز خوانند و سعتر الحمار گویند و روفس گوید پودنه ٔ کوهی است و گویند ورق خرد بیابانی است و گویند برگ سپندان دشتی است آنچه محقق است نوعی از پود

کلا و حاشا

لغت‌نامه دهخدا

کلا و حاشا. [ ک َل ْ لاوَ ] (ترکیب عطفی ، ق مرکب ) هرگز. هیچوقت . بهیچوجه . ابداً. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). در اصل دو کلمه ٔ عربی است که هر یک معنی استمرار در نفی را می رساند. و در فارسی بطور ترکیب عطفی و برای تأکید در استمرار نفی بکار می رود. و رجوع به «کلا» و «حاشا» شو

ترجمه مقاله