حسناتلغتنامه دهخداحسنات . [ ح َ س َ ] (ع اِ) نیکوئیها. ج ِ حسنة. اعمال خیر. مقابل سیئات . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) : کشتی حسنات و ثمراتش بدرودی دشوار تو آسان شد و آسان تودشوار (؟) حلاوت عاجل او را از کسب خیرات و ادخار حسنات باز دارد. (کلیله و دمنه ). و همت مردمان از تق
حَسَنَاتِفرهنگ واژگان قرآنجمع حسنه به معني عملي که مورد رضاي خداي سبحان باشد(حسن عبارت است از هر چيزي که بهجت و شادابي آورد و انسان به سوي آن رغبت کند )
اسنادلغتنامه دهخدااسناد. [ اِ ] (ع مص ) نسبت کردن به . بازخواندن به . بستن به : مدار باکرمش بیم از گنه مخلص دگر به خویشتن اسناد این گناه مده . مخلص کاشی . || منسوب کردن حدیث به کسی . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ). برداشتن سخن
اسناطلغتنامه دهخدااسناط. [ اَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ سناط، بمعنی کوسه که او را ریش نباشد، یا مرد سبک ریش در رخسار، یا آنکه ریش بر زنخ او باشد نه بر عارض .
محسناتلغتنامه دهخدامحسنات . [ م ُ ح َس ْ س َ ] (ع اِ) ج ِ مُحَسَّنَة.نیکوئیها و خوبیها و خصلتهای نیک . (ناظم الاطباء).
محسناتلغتنامه دهخدامحسنات . [ م ُ س َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مُحسَنَة. (آنندراج ). زنهای صاحب حسن و جمیل و زیبا و خوش صورت و پارساو پاکدامن . (غیاث ). || آنچه نیک داشته شده باشد. || نیکوئیها. (غیاث ) (آنندراج ).