حلق

halq

معنی

۱. (زیست‌شناسی) حفره‌ای مخروطی‌شکل در پشت زبان که بین مری و دهان قرار دارد؛ گلو.
٢. (زیست‌شناسی) = نای
٣. (اسم مصدر) [قدیمی] تراشیدن مو.

مترادف

۱. حنجره، خرخره، گلو، نای
۲. تراشیدن، ستردن (مو)

برابر پارسی

گلو

جست‌وجوی دقیق

حلق

لغت‌نامه دهخدا

حلق . [ ح ُل ْ ل َ ] (ع ص ) ج ِ حالق . پرها. مملوها. || پستانهای پرشیر. حَوالِق . (منتهی الارب ).

حلق

لغت‌نامه دهخدا

حلق . [ ح َ ](ع اِمص ) ثکل . پسرمردگی . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

حلق

لغت‌نامه دهخدا

حلق . [ ح ِ ] (ع اِ) انگشتری پادشاه . (منتهی الارب ). انگشتری ملک . (مهذب الاسماء). || انگشتری بی نگینه از سیم . || شتران و گوسفندان بسیار. (منتهی الارب ). مال بسیار. (مهذب الاسماء).

حلق

لغت‌نامه دهخدا

حلق . [ ح ِ ل َ ](ع اِ) ج ِ حلقة. (منتهی الارب ). رجوع به حلقه شود.

حلق

حلق . [ ح َ ل َ ] (ع اِ) ج ِ حلقه . (منتهی الارب ). رجوع به حلقه شود. || شتران که بشکل حلقه داغ بر آنها کرده باشند. (آنندراج ) (منتهی الارب ). || (مص ) سرخ و پوست رفته گردیدن قضیب است از گشنی کردن و کذلک حلق الحمار. (منتهی الارب ) (آنندراج ).

جست‌وجوی هم‌آوا

هلک هلک

گویش مازنی

۱آهسته – یواش ۲تکان تکان

هلک و هلک

لغت‌نامه دهخدا

هلک و هلک . [ هَِ ل ِک ْ ک ُ هَِ ل ِک ک / ل ِ ] (ق مرکب ) در تداول کنایه از کندی و سستی در کار است ، یا کنایه از راه رفتن به سنگینی و کندی ، چنانکه گویند: هلک و هلک آمد.

هِلِک و هِلِِک

فرهنگ گنجواژه

صدای راه رفتن به تانی.

حلیق

لغت‌نامه دهخدا

حلیق . [ ح َ ] (ع ص ) سترده . (از منتهی الارب ) (آنندراج ).- لحیة حلیق ؛ ریش سترده . و نگویندلحیة حلیقه . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

حیلق

لغت‌نامه دهخدا

حیلق . [ ح َ ل َ] (ع اِ) بلا و سختی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی مشابه

حلقه حلقه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

coil

حلقه حلقه کردن

دیکشنری فارسی به عربی

رقيقة مقلية

حلقه حلقه کردن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

curl

حلقد

لغت‌نامه دهخدا

حلقد. [ ح ِ ق ِ ] (ع ص ) بدخوی گران روح . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).

حلقمة

لغت‌نامه دهخدا

حلقمة. [ ح َ ق َ م َ ] (ع مص )بریدن گلو و حلقوم . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

جست‌وجوی متن

حلوق

فرهنگ فارسی عمید

= حلق

مسعل

لغت‌نامه دهخدا

مسعل . [ م َ ع َ ] (ع اِ) حلق . (منتهی الارب ). حلق ،و یا محل سعال و سرفه در حلق . (از اقرب الموارد).

هخ

گویش مازنی

حلق گلو

بیخ خِر

گویش تهرانی

حلق،خرخره

خِر

گویش تهرانی

حلق،خرخره

جست‌وجوی هم‌آغاز

حلقد

لغت‌نامه دهخدا

حلقد. [ ح ِ ق ِ ] (ع ص ) بدخوی گران روح . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).

حلقمة

لغت‌نامه دهخدا

حلقمة. [ ح َ ق َ م َ ] (ع مص )بریدن گلو و حلقوم . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

حلقنه

لغت‌نامه دهخدا

حلقنه . [ ح َ ق َ ن َ ] (ع مص ) رسیدن گرفتن غوره ٔ خرما یا رسیده گردیدن دو ثلث وی . (منتهی الارب ).

حلقت هشوریم

لغت‌نامه دهخدا

حلقت هشوریم . [ ] (اِخ ) (بمعنی مزرعه ٔ شمشیرها) و آن مکانی میباشد در نزدیکی جبعون و بواسطه ٔ جنگ هولناکی که در آن واقع شد بدین اسم نامیده شد. و بگمان دریک دروادی العسکر واقع بوده است . (از قاموس کتاب مقدس ).

حلقچی

لغت‌نامه دهخدا

حلقچی . [ ح َ ق َ ] (اِ) نوعی از زولوبیا. زلیبایی که بیک حلقه باشد و آنرا بهفت رنگ میکنند. (شرفنامه ٔ منیری ). حلوایی است که آنرا زلیبیا گویند و بعربی زلابیه خوانند. (برهان ). حلوایی است که بعربی زلابیه گویند و حالا در بیشتر جاها زلبیا گویند : در ا

جست‌وجوی هم‌قافیه

حجرالحلق

لغت‌نامه دهخدا

حجرالحلق . [ ح َ ج َ رُل ْ ح َ ] (ع اِ مرکب ) بیرونی در کتاب الجماهر فی معرفة الجواهر گوید: انه اصیب لبختیشوع حجر فی درج مختوم فسئل «بسیل » غلامه عنه فاجاب بانی لااخبر به حتی یضمن لی امیرالمؤمنین ان ینفذنی الی مملکة الروم فلا حاجة لی الی العراق بعد صاحبی فحلف له المتوکل انه

زحلق

لغت‌نامه دهخدا

زحلق .[ زِ ل ِ ] (ع ص ) باد سخت . (از محیط المحیط). باد سخت و تند. (منتهی الارب ).

متحلق

لغت‌نامه دهخدا

متحلق . [ م ُ ت َح َل ْ ل ِ ] (ع ص ) مردم حلقه حلقه نشسته . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || ماه هاله دار. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به تحلق شود.

محلق

لغت‌نامه دهخدا

محلق . [ م ِ ل َ ] (ع اِ) استره . (منتهی الارب ).تیغ که بدان موی تراشند. موسی . ستره . (از یادداشت مرحوم دهخدا). استره . (مهذب الاسماء). || گلیم درشت کانه یحلق الشعر. ج ، محالق . (منتهی الارب ).

محلق

لغت‌نامه دهخدا

محلق . [ م ُ ح َل ْ ل َ ] (ع ص ، اِ) خرما که دو ثلث وی پخته باشد، محلقة یکی . || جایی از منی که در آنجا سر تراشند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || جای سر تراشیدن . (ناظم الاطباء). || محل پرواز به بالا و دور زدن : چون خسرو از شکارگاه بازآمد، شاهین همت

درپیوند

بیشتر بدانید

حلق

halq

معنی

مترادف

برابر پارسی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

گویش مازنی

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ گنجواژه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

گویش مازنی

گویش تهرانی

گویش تهرانی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا