حماسه سرا

he(a)māsesa(o)rā

معنی

شاعری که شعرهای حماسی می‌سراید.

جست‌وجوی دقیق

حماسه سرا

جست‌وجوی هم‌آوا

حماسة

حماسة. [ ح َ س َ ] (ع اِمص ) دلاوری و دلیری . (ناظم الاطباء). دلاوری . (منتهی الارب ). شجاعت . (اقرب الموارد).- حماسه خوانی کردن ؛ اشعار رزمی و هیجان انگیز خواندن .- حماسه سرا ؛ کسی که اشعار حماسی و رزمی سراید.- <sp

حماسیة

لغت‌نامه دهخدا

حماسیة. [ ح َ سی ی َ ] (ص نسبی ) مؤنث حماسی . رجوع به حماسی شود.

حموشة

لغت‌نامه دهخدا

حموشة. [ ح ُ ش َ ] (ع مص ) باریک شدن ساق . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

آماسیه

لغت‌نامه دهخدا

آماسیه . [ ی َ ] (اِخ ) نام شهری به آسیةالصغری ، در ساحل یشیل ایرماغ ، مولد استرابن مورّخ . رجوع به آمازی شود.

اماسیه

لغت‌نامه دهخدا

اماسیه . [ اَ ی َ ] (اِخ ) آمازی . اماصیه . شهر کوچکی است در آسیای صغیر در ولایت سیواس در دره ٔ رود یشیل ایرماق ، واقع در 40 درجه و 50 دقیقه ٔ عرض و 33 درجه و <span class="hl

جست‌وجوی متن

حماسة

لغت‌نامه دهخدا

اغلب

لغت‌نامه دهخدا

اغلب . [ اَ ل َ ] (اِخ ) ابن عمروبن عبیدةبن حارثة عجلی از بنی عجل بن لجیم از طائفه ٔ ربیعه از شاعران حماسه سرا و معمر بود. وی جاهلیت و اسلام را درک کرد و بهمراه سعدبن وقاص بجنگ رفت و در وقعه ٔ نهاوند بقتل رسید. او نخستین شاعری بود که رجزهای طولانی ساخت . آمدی گوید: اغلب درازت

فردوسی

لغت‌نامه دهخدا

فردوسی . [ ف ِ دَ / دُو ] (اِخ ) حکیم ابوالقاسم فردوسی طوسی ، بزرگترین حماسه سرای تاریخ ایران و یکی از برجسته ترین شاعران جهان شمرده میشود. در تذکره ها و تواریخی که تا اواخر قرن سیزدهم هجری تألیف شده است مطالب قابل توجهی که ما را از نظر تحقی

جست‌وجوی هم‌آغاز

حماسه

فرهنگ فارسی عمید

۱. امری افتخارآمیز که از روی شجاعت، مهارت، و شایستگی انجام شده باشد.۲. (ادبی) نوعی شعر در وصف پهلوانان که داستان‌های منظوم از نبردها، دلاوری‌ها، و افتخارات قومی و نژادی یک ملت را دربر دارد، مانند شاهنامۀ فردوسی.۳. (اسم مصدر) شجاعت؛ دلاوری؛ دلیری.