لغتنامه دهخدا
خوت . [ خ َ ] (ع مص ) نقض عهد کردن . خلف وعده نمودن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). منه : خات الرجل خوتاً. || کم و اندک گردانیدن مال را. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (اقرب الموارد).منه : خات فلاناً ماله . || فرودآمدن باز ازهوا بر شکار ت
