خادهلغتنامه دهخداخاده . [ دَ / دِ ] (اِ) چوبی باشد بلند و راست که کشتی بانان کشتی بدان رانند. || چوبی را نیز گفته اند که جاروبی بر سر آن بندند و دیوار و سقف خانه را بدان جاروب کنند. || هر چوبی که راست رسته باشد. || چوبی که دار سازند بجهت قصاص دزدان . (برهان )
خاضعلغتنامه دهخداخاضع. [ ض ِ ] (اِخ ) نام مادر ابومحمدعلی بن المعتضد ملقب به المکتفی است بنا بر قولی : و امه جیجک و قیل خاضع. (عقدالفرید چ محمد سعید العریان ج 5 ص 406).
خاضعلغتنامه دهخداخاضع. [ ض ِ ] (ع ص ) فروتن .(آنندراج ). فروتنی و تواضع کننده . (غیاث اللغات ). منقاد. (مهذب الاسماء). خاشع. افتاده . ج ، خاضعون ، خاضعین : اعناقهم لها خاضعین . (قرآن 26 / <span class="
خاییدهلغتنامه دهخداخاییده . [ دَ/ دِ ] (ن مف ) بدندان نرم شده باشد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (فرهنگ شعوری ج 1 ورق 379) : خاییده ٔ دهان جهانم چو نیشکرای کاش نی
خودهلغتنامه دهخداخوده . [ دَ / دِ ] (اِ) خود. کلاه خود. مغفر : مبارز را سر و تن پیش خسروچو بگراید عنان خنگ یکران یکی خوی گردد اندر زیر خوده یکی خف گردد اندر زیر خفتان . عنصری .|| حقیقت . را
جخادهلغتنامه دهخداجخاده . [ ج ُ دَ ] (اِخ ) قریه ٔ بزرگی است از قراء بخارا که در سه فرسخی آن قرار دارد و کسی که از بخارا به بیکند میرود این قریه در سمت راست او واقع است و از آنجا تا جاده حدود یک فرسخ راه است . (از معجم البلدان ) (مراصد الاطلاع ).
