خارشکلغتنامه دهخداخارشک . [ رِ ش َ ] (اِ مرکب ) بیمار ابنه زدگی . حِکَّه . خارش . || خارش مقعد که آن را کِرمَک گویند.
خارشکرلغتنامه دهخداخارشکر. [ ش ِ] (اِ مرکب ) گیاهی است از دسته ٔ لوله گلی ها و نهنج آن کروی و پرخار است و ماده ٔ قندی ترشح می کند که آن را شکرتیغال گویند و برای تسکین سرفه مؤثر است . (گیاه شناسی گل گلاب ص 261).
خارشکرلغتنامه دهخداخارشکر. [ ش ِ] (اِ مرکب ) گیاهی است از دسته ٔ لوله گلی ها و نهنج آن کروی و پرخار است و ماده ٔ قندی ترشح می کند که آن را شکرتیغال گویند و برای تسکین سرفه مؤثر است . (گیاه شناسی گل گلاب ص 261).
