موی چینلغتنامه دهخداموی چین . (اِ مرکب ) منقاش . خارچین . خارچینه .موی چینه . موچین . موچینه . موچنا. (یادداشت مؤلف ).
چینهلغتنامه دهخداچینه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) اسم است از کلمه ٔ چین (از مصدر چیدن ) در مقام تخصیص نوع از جنس . رجوع به چین شود.- خارچینه ؛ خارچین . ابزار خارکن .- موچینه ؛ موچین . آلت کندن موی از رخسار.<b
منماصلغتنامه دهخدامنماص . [ م ِ ] (ع اِ) مِنمَص . آلتی که موی بدان چینند. (منتهی الارب ). منقاش . (اقرب الموارد).خارچین . (زمخشری ). آلتی که بدان موی چینند. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به منمص شود.
موی چینهلغتنامه دهخداموی چینه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) منقاش . مقراض . قیچی . دوکارد. مقص . موچن . موچنا. موی چین . موچین . موچینه . خارچین . خارچینه . ملقاط. (یادداشت مؤلف ).منتاش . (تفلیسی ). و رجوع به موچینه و موی چین شود.