خاک مال

xākmāl

معنی

۱. مالیدن خاک به چیزی، به ویژه ظروف، برای شستن آن.
۲. [مجاز] خوار و ذلیل کردن.

جست‌وجوی دقیق

خاک مال

لغت‌نامه دهخدا

خاک مال . (اِمص مرکب ) مالیدن با خاک . || کنایه از ذلیل و خوار و با لفظ «کردن » و «دادن » و «خوردن » مستعمل است . (آنندراج ) : چنان چست و چابک نهد دست و پاکه نعلش دهد خاک مال هواوز آن میخورد سایه این خاک مال که یکجای باشد قرارش محال .<b

خاک مال

فرهنگ فارسی عمید

۱. مالیدن خاک به چیزی، به ویژه ظروف، برای شستن آن.۲. [مجاز] خوار و ذلیل کردن.

جست‌وجوی هم‌آوا

تای میانی

cheek

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بخش میانی در یک قالب سه‌تکه بین تای رویی و تای زیری

رخنه کردن

hack

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دست یافتن غیرمُجاز به داده‏ها در رایانه، معمولاً به قصد تخریب یا سوءاستفاده

س. م. پ.

HAC

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← سامانة مهار پس‌روی

ترفند

life hack

واژه‌های مصوب فرهنگستان

هرنوع شگرد یا مهارت یا اندیشه یا روش جدید و کم‌هزینه‌ای که باعث افزایش بهره‌وری و کارایی در جنبه‌هایی از زندگی شود

غذافرینگی

food jag

واژه‌های مصوب فرهنگستان

حالتی که در آن فرد غذایی را که پیش‌تر از آن تنفر داشته است بسیار دوست میدارد یا برعکس

جست‌وجوی مشابه

خاک مالیدن

لغت‌نامه دهخدا

خاک مالیدن . [ دَ ] (مص مرکب ) مالیدن خاک بچیزی . تعفیر. (اقرب الموارد). خاک مالیدن زن پستان خود را: زنان شیرده چون خواهند اطفال خودرا از شیر بگیرند سر پستان خود را با خاک آغشته می کنند تا طفل شیرخوار را رغبت مکیدن آن پستان نماند.

خاک مالی

لغت‌نامه دهخدا

خاک مالی . (حامص مرکب ) عمل خاک مال کردن و خاک مال شدن .

خاک مالی

گویش مازنی

شستن ظرف با خاک و آب برای از بین بردن چربی

خاک مال دادن

لغت‌نامه دهخدا

خاک مال دادن . [ دَ ] (مص مرکب ) خواری دادن . رجوع به خاک مال شود.

خاک مال شدن

لغت‌نامه دهخدا

خاک مال شدن . [ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) مطاوعه ٔ خاک مال کردن .

جست‌وجوی هم‌آغاز

خاک

لغت‌نامه دهخدا

خاک . (اِ) یکی از عناصر اربعه است و به عربی تراب خوانند. (برهان قاطع) (آنندراج ) (فرهنگ شعوری ج 1 ص 369) (فرهنگ جهانگیری ). بر طبق رأی قدماء طبیعت آن سرد و خشک است و آنها می پنداشتند که طرز قرار گرفتن عناصر

خاک

فرهنگ فارسی عمید

۱. مواد ریز حاصل از خرد شدن سنگ‌ها که به‌طور فراوان سطح کرۀ زمین و بسیاری از کرات دیگر را پوشانده است.۲. زمین.۳. کشور.۴. [مجاز] قبر؛ گور.۵. پودر؛ خاکه: خاک قند.۶. گردوخاک: خاک‌ فرش.۷. [قدیمی] یکی از عناصر اربعه.۸. (صفت) [قدیمی، مجاز] بی‌مقدار؛ بی‌ارزش.

خاک

دیکشنری فارسی به عربی

ارض , تربة , حصباء , غبار , وسخ

خاک

دیکشنری فارسی به انگلیسی

agri-, dirt, dust, earth, ground, soil

خاک

دیکشنری فارسی به ترکی

toprak

جست‌وجوی هم‌قافیه

درویش خاک

لغت‌نامه دهخدا

درویش خاک . [ دَرْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان لاله آباد بخش مرکزی شهرستان بابل . واقع در 7هزارگزی جنوب باختری بابل و کنارراه شوسه ٔ بابل به آمل ، با 190 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ کاری است . (از فرهنگ جغراف

راز خاک

لغت‌نامه دهخدا

راز خاک . [ زِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از سبزه و ریاحین است . راز زمین . (آنندراج ).

دشت خاک

لغت‌نامه دهخدا

دشت خاک . [ دَ ] (اِخ ) ده مرکز دهستان دشت خاک بخش زرند شهرستان کرمان . سکنه ٔ آن 400 تن . آب آن از چشمه و قنات . محصول آنجا غلات و حبوب است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).

دشت خاک

لغت‌نامه دهخدا

دشت خاک . [ دَ ](اِخ ) یکی از دهستان های بخش زرند شهرستان کرمان . این دهستان کوهستانی است و هوای آن سردسیر، آب آن از چشمه و قنات تأمین میشود. دهستان دشت خاک از 25 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده و جمعیت آن در حدود 920<

خاک

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

خاک مال

xākmāl

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

گویش مازنی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به ترکی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا