25 فرهنگ
خایه
xāye
معنی
۱. (زیست‌شناسی) تخم انسان یا حیوان نر؛ بیضه.
۲. (زیست‌شناسی) [قدیمی] تخم پرندگان: ◻︎ چنین گفت مر جغد را باز نر / چو بر خایه بنشست و گسترد پر (فردوسی: ۱/۱۹۳).
۳. [قدیمی] هرچه به شکل تخممرغ باشد: ◻︎ ز زر خایهٴ ریخته صدهزار / ابا هریکی گوهری شاهوار (فردوسی: ۵/۵۲۱).
⟨ خایهٴ زر:
۱. گلولۀ زر.
۲. [مجاز] آفتاب: ◻︎ در آن گوهرین‌گنجِِ بن‌ناپدید / بدی خایهٴ زر خدای‌آفرید (نظامی۵: ۸۱۴).
⟨ خایهٴ زرین: = ⟨ خایۀ زر: ◻︎ آن خایه‌های زرین از سقف نیم‌خایه / سیماب شد چو برزد سیماب آتشین سر (خاقانی: ۱۸۶).
مترادف
۱. بیضه، تخم، خصیه، گند
۲. تخممرغ، خاگینه
جست‌وجوی دقیق
جست‌وجوی هم‌آوا
جست‌وجوی مشابه
جست‌وجوی متن
جست‌وجوی هم‌آغاز
جست‌وجوی هم‌قافیه
