خبک

xabak

معنی

۱. = خفه
۲. (اسم مصدر) خفگی؛ فشردگی گلو: ◻︎ تا بمیری به لهو باش و نشاط / تا نگیرد ابر تو گرم خبک (خسروی: شاعران بی‌دیوان: ۱۷۹).

جست‌وجوی دقیق

خبک

لغت‌نامه دهخدا

خبک . [ خ َ ] (اِ) آغل . آغول . شوغا : کردش اندر خبک دهقان گوسفندو آمد از سوی کلاته دل نژند.دقیقی .

خبک

خبک . [ خ َ ب َ ] (اِ) فشردن گلو بود. خبه . خفه کردن باشد . (فرهنگ اسدی ) (برهان قاطع) (آنندراج ). خپاک . خباک : هیچ خردمند را ندید بگیتی تا خبک عشق او نبود برومند. آغاجی (از فرهنگ اسدی ).تا بمیری بلهو باش و نشاط<b

خبک

لغت‌نامه دهخدا

خبک . [ خ َ ب َ ] (اِخ ) نام جدوثیر محدث ، ابن منذربن خبک است . (از منتهی الارب ).

خبک

فرهنگ فارسی عمید

۱. = خفه۲. (اسم مصدر) خفگی؛ فشردگی گلو: ◻︎ تا بمیری به لهو باش و نشاط / تا نگیرد ابر تو گرم خبک (خسروی: شاعران بی‌دیوان: ۱۷۹).

خبک

فرهنگ فارسی معین

(خَ بَ) (اِ.) فشردگی گلو، خفگی .

جست‌وجوی هم‌آوا

خبق

لغت‌نامه دهخدا

خبق . [ خ َ ] (ع صوت ) آوازی که از فرج زن در وقت جماع برآید. (از ناظم الاطباء). || آواز. (از منتهی الارب ).

خبق

لغت‌نامه دهخدا

خبق . [ خ َ ] (ع مص ) تیز دادن . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (متن اللغة). || حقیر و خردانگاشتن کسی را نسبت بخود: خبق فلاناً؛ به معنی خرد و حقیر دانست فلان را نسبت بخویش . (از منتهی الارب ).

خبق

لغت‌نامه دهخدا

خبق . [ خ َ ب َ ] (اِخ ) یاقوت آرد: بنابر قول رهنی در ذکر خبیص کرمان ، خبق نام محلی به خبیص است . اینک قول او: «و فی ناحیتها خبق و ببق ». (از معجم البلدان ).

خبق

لغت‌نامه دهخدا

خبق . [ خ َ ب َ ] (ع اِ) آواز. (از آنندراج ). صدا. صوت . بعید نمی آید که این کلمه اسم صوت باشد چنانکه در ماده ٔ خَبق نیز چنین گمانی میرود.

خبق

لغت‌نامه دهخدا

خبق . [ خ ِ ب ِ ] (ع ص ، اِ) دراز . (از منتهی الارب ) (قاموس ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || مرد دراز. (از منتهی الارب ) (قاموس ) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء). || اسب تیزرو. (از منتهی الارب ) (قاموس ). || مرد جهنده . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (قاموس ).

جست‌وجوی مشابه

خبکال

لغت‌نامه دهخدا

خبکال . [ خ َ / خ ِ ] (اِ) نشانه ٔ تیر و تفنگ و امثال آنرا گویندکه مانند سوراخی باشد. (از برهان قاطع) : چو دیلمان زره پوش شاه ترکانش بتیر و زوبین بر پیل ساخته خبکال . عنصری .|| سور

جست‌وجوی متن

خپک

فرهنگ فارسی عمید

= خبک

خبه

فرهنگ فارسی عمید

= خبک

خپه

فرهنگ فارسی عمید

= خبک

خپک

فرهنگ فارسی معین

(خَ پَ) (اِ.) نک خبک .

خوه کردن

لغت‌نامه دهخدا

خوه کردن . [ خ َ وَ / وِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) خفه کردن . مختنق کردن . خبه کردن . خبک کردن . کشتن با فشردن گلو.

جست‌وجوی هم‌آغاز

خبکال

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

خبک

xabak

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا