ختن

xatan

معنی

۱. هریک از همسر شخص، مانند پدر یا برادر ویژگی.
۲. شوهر دختر؛ داماد.

جست‌وجوی دقیق

ختن

لغت‌نامه دهخدا

ختن . [ خ ُ ت َ] (اِخ ) بنابر قول یاقوت ختن که گاهی با تشدید تاء نیز می آید نام ولایتی است بزیر کاشغر و در پشت یوزَکَند. که از بلاد ترکستان بشمار می آید این ولایت وادئی است در بین جبال و وسط بلاد ترک و سلیمان بن داودبن سلیمان ابوداود معروف به حجاج ختنی منتسب بدین ناحیت است او

ختن

لغت‌نامه دهخدا

ختن . [ خ َ ] (ع مص ) بریدن غلاف سر نره ٔ ولد. (از منتهی الارب ) (متن اللغة) (معجم الوسیط) (اقرب الموارد). ختنه کردن . (دهار) (تاج المصادر بیهقی ). سنت کردن . (یادداشت بخط مؤلف ). || بریدن . قطع کردن . (متن اللغة) (معجم الوسیط) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || مجلس ختنه سور

ختن

لغت‌نامه دهخدا

ختن . [ خ َ ت َ ] (اِخ ) ابو عبداﷲ محمدبن حسن بن ابراهیم فارسی استرآبادی معروف به ختن . وی این لقب را ازآن دارد که خَتَن و صهر امام ابوبکر اسماعیلی بود. او از فقیهان زمان خود بود و اطلاعات فراوانی در مذهب شافعی داشت . چهار فرزند او بنامهای : «بشرالفضل » و «ابوالنصر عبیداﷲ» و

ختن

لغت‌نامه دهخدا

ختن . [ خ َ ت َ ] (اِخ ) ابوبکر بشربن خلف الختن وی مقری است که از خالد و معتمربن سلیمان و عبدالوهاب ثقفی ونصربن کثیر و ابراهیم بن خالد صنعانی روایت کرده و از او ابوزرعه و ابوحاتم رازیان روایت کرده اند. ابوحاتم رازی او را از ثقات می داند. (از انساب سمعانی ).

ختن

لغت‌نامه دهخدا

ختن . [ خ َ ت َ ] (اِخ ) ابوجعفر محمدبن علی الاشج ختن . او شوهر خواهر مرار است و از عبدالصمدبن حسان و علی بن محمد و حامدبن محمد و محمدبن علی روایت کرده است . (از انساب سمعانی ).

جست‌وجوی هم‌آوا

ختن خاتون

لغت‌نامه دهخدا

ختن خاتون . [ خ ُ ت َ ] (اِخ ) نام یکی از کنیزکان شاپور است و نظامی در خمسه او را نام برده است : همایون و سمن ترک و پریزادختن خاتون و گوهر ملک و دلشاد. نظامی .ختن خاتون چنین گفت از سر هوش که تنها بود شمشادی قصب

پیختن

لغت‌نامه دهخدا

پیختن . [ ت َ ] (مص ) پیچیدن . (برهان ). برتافتن . رجوع به برپیختن شود. پیچاندن . لف : هست بر خواجه پیخته رفتن راست چون بر درخت پیچید سن این عجبتر که می نداند اوشعر از شعر و خشم را از خن . رودکی .طفل را چون

ختین

لغت‌نامه دهخدا

ختین . [ خ َ ] (ع ص ) مختون . ختنه کرده شده . آنکه او را ختنه کرده باشند. (از متن اللغة) (منتهی الارب ) (معجم الوسیط).

پختن

لغت‌نامه دهخدا

پختن . [ پ ُ ت َ ] (مص ) (از پهلوی اف فونتن ) طبخ کردن . بآتش نرم کردن اعم از آنکه با آب گرم یا بر روی آتش یا بر روغن و چربو کنند. اهراء. (زوزنی ). || طبخ . چنانکه جامه و نسیجی را، انضاج : پختن دیگ ِ نیک خواهان راهرچه رخت سرا ست سوخته به .

پختن

فرهنگ فارسی عمید

۱. مادۀ خوراکی را روی آتش گذاشتن و حرارت دادن تا قابل خوردن شود؛ طبخ کردن.۲. اشیای سفالی را در کوره گذاشتن و حرارت دادن.۳. (مصدر لازم) نرم و قابل خوردن شدن مواد غذایی توسط حرارت؛ طبخ شدن.

جست‌وجوی مشابه

ختنه سوری، ختنه سورون

گویش تهرانی

جشن ختنه

ختنی

لغت‌نامه دهخدا

ختنی . [ خ ُ ت َ ] (اِخ ) علی متأخر که منسوب است به شهر ختن . (از منتهی الارب ).

ختنبر

لغت‌نامه دهخدا

ختنبر. [ خ َ تَم ْ ب َ ] (ص ) مفلس را گویند که لاف توانگری زند وخود را مالدار وا نماید. (از برهان قاطع) (شرفنامه ٔمنیری ) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). آن کسی باشد که گوید مرا چندین چیز است و هیچ ندارد : با فراخیست و لکن بستم تنگ زیدآن چنان ش

ختنه

لغت‌نامه دهخدا

ختنه . [ خ َ ت َ ن َ ] (ع اِ) مادرزن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ).

ختنه

لغت‌نامه دهخدا

ختنه . [ خ َ ن َ ] (ع اِ) بریدگی غلاف سر نره . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی متن

تخاتن

لغت‌نامه دهخدا

تخاتن . [ ت َ ت ُ ] (ع مص ) خَتَن شدن بعضی مر بعضی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به ختن شود.

چناور

لغت‌نامه دهخدا

چناور.[ چ ُ وَ ] (اِخ ) نام جایی در ختن . (ناظم الاطباء).

جبه

لغت‌نامه دهخدا

جبه . [ ] (اِخ ) قصبه ای است در ترکستان شرقی که در مغرب ختن بفاصله ٔ 25 هزارگز و در کنار رودخانه ٔ قره قاش یا دریای ختن قرار دارد. (از قاموس الاعلام ترکی ).

تونیر

لغت‌نامه دهخدا

تونیر. (اِ) کاغذی که از ختا و ختن می آورند. (ناظم الاطباء).

خدا ساختن

فرهنگ فارسی طیفی

مقوله: مذهب ختن، خداسازی، بت‌سازی، شاه‌پرستی، هنرپیشه‌پرستی

جست‌وجوی هم‌آغاز

ختنی

لغت‌نامه دهخدا

ختنی . [ خ ُ ت َ ] (اِخ ) علی متأخر که منسوب است به شهر ختن . (از منتهی الارب ).

ختن خاتون

لغت‌نامه دهخدا

ختن دریا

لغت‌نامه دهخدا

ختن دریا. [ خ ُت َ دَرْ ] (اِخ ) نام رودخانه ای است در ترکستان شرقی چین که شهر ختن بر ساحل آنست . رجوع به «ختن » شود.

ختن گرد

لغت‌نامه دهخدا

ختن گرد. [ خ ُ ت َ گ َ ] (نف مرکب ) وصف آهو است و آهوی ختن گرد آهویی است که مشک را از نافه ٔ او گیرند. کنایه از روز است : شباهنگام کآهوی ختن گردز ناف مشک خود خور را رسن کرد.نظامی .

ختنه کننده

لغت‌نامه دهخدا

ختنه کننده . [ خ َ ن َ / ن ِ ک ُ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف مرکب ) آنکه کودکان را ختنه کند. دلاک مُعَرَّض . (منتهی الارب ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

دام ساختن

لغت‌نامه دهخدا

دام ساختن . [ ت َ ] (مص مرکب ) ساختن تله و دام . ساختن آلت گرفتار کردن شکار و حیوانات . || دام نهادن . دام گستردن . تعبیه کردن دام . حیله ورزیدن : زواره فرامرز و دستان سام نباید که سازند پیش تودام . فردوسی .دام هم

دانش اندوختن

لغت‌نامه دهخدا

دانش اندوختن . [ ن ِ اَ ت َ ] (مص مرکب ) علم اندوختن . دانش الفنجیدن . دانش الفختن . ذخیره کردن دانش . علم فراگرفتن .

دانه ریختن

لغت‌نامه دهخدا

دانه ریختن . [ ن َ / ن ِ ت َ ] (مص مرکب ) دانه پاشیدن . چینه پراکندن . پراکندن دانه . فروپاشیدن دانه : نیست ممکن کز سرشک دیده دل رامم شودچند بتوان در ره مرغ هوایی دانه ریخت . سلیم (از آنند

داوری انداختن

لغت‌نامه دهخدا

داوری انداختن . [ وَ اَ ت َ ] (مص مرکب ) داوری افکندن . داوری بپا کردن . رجوع به داوری شود. (آنندراج ).

داوری ساختن

لغت‌نامه دهخدا

داوری ساختن . [ وَ ت َ ](مص مرکب ) نزاع و جنگ و جدال بپا کردن : بگاه جوانی و گندآوری یکی بیهده ساختم داوری . فردوسی .نهفته نشد تیغ اسکندری چه سازی بما بر چنین داوری . فردوسی .به سر

درپیوند

بیشتر بدانید

ختن

xatan

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی مشابه

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی طیفی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا