ختنهلغتنامه دهخداختنه . [ خ َ ن َ / ن ِ ] (اِ) بریدگی غلاف سر نره . (از ناظم الاطباء). پاکی . در قاموس کتاب مقدس آمده : یکی از رسوم مشهور دین یهود می باشد و آن بریدن گوشت غلفه ٔ هر فرزند نرینه است که هشت روز از تولدش گذشته باشد و این مطلب نشانه ٔ عهدی است که
ختنه کنندهلغتنامه دهخداختنه کننده . [ خ َ ن َ / ن ِ ک ُ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف مرکب ) آنکه کودکان را ختنه کند. دلاک مُعَرَّض . (منتهی الارب ).
ختنه گاهلغتنامه دهخداختنه گاه . [ خ َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آنجای از شرمگاه که از آنجا برند. آن قسمت از پوست شرم کودک که در ختان برند. غلفه . حشفه . (از یادداشتهای مؤلف ) ختنه جای .
ختنه ناکردهلغتنامه دهخداختنه ناکرده . [ خ َ ن َ / ن ِ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آنکه او را ختنه ناکرده اند. نامختون . اَقلَف . اَعْزَل . اَرْغَل . اَنْصَر. عُبور. اَعْرَم . (از منتهی الارب ). || کنایت از نامسلمانی است .
ختنه کنندهلغتنامه دهخداختنه کننده . [ خ َ ن َ / ن ِ ک ُ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف مرکب ) آنکه کودکان را ختنه کند. دلاک مُعَرَّض . (منتهی الارب ).
ختنه گاهلغتنامه دهخداختنه گاه . [ خ َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آنجای از شرمگاه که از آنجا برند. آن قسمت از پوست شرم کودک که در ختان برند. غلفه . حشفه . (از یادداشتهای مؤلف ) ختنه جای .
ختنه ناکردهلغتنامه دهخداختنه ناکرده . [ خ َ ن َ / ن ِ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آنکه او را ختنه ناکرده اند. نامختون . اَقلَف . اَعْزَل . اَرْغَل . اَنْصَر. عُبور. اَعْرَم . (از منتهی الارب ). || کنایت از نامسلمانی است .
ختنه کردنلغتنامه دهخداختنه کردن . [ خ َ ن َ / ن ِک َ دَ ] (مص مرکب ) بریدن . قطع کردن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بریدن سر غلاف نره . اِعذار. (تاج المصادر بیهقی ) (از منتهی الارب ) عُذر. اِعباش . (از منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ). ختان . اختان . (ت
ختانةلغتنامه دهخداختانة. [ خ ِ ن َ ] (ع اِمص ) عمل ختنه کننده . ختنه . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (متن اللغة). || حرفه ٔ ختنه کننده . (از متن اللغة). || (اِ) آنچه در ختنه ببرند. رجوع به خِتان شود. || آنجایی که در ختنه ببرند. رجوع به ختنه شود.
ختنه کنندهلغتنامه دهخداختنه کننده . [ خ َ ن َ / ن ِ ک ُ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف مرکب ) آنکه کودکان را ختنه کند. دلاک مُعَرَّض . (منتهی الارب ).
ختنه گاهلغتنامه دهخداختنه گاه . [ خ َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آنجای از شرمگاه که از آنجا برند. آن قسمت از پوست شرم کودک که در ختان برند. غلفه . حشفه . (از یادداشتهای مؤلف ) ختنه جای .
ختنه ناکردهلغتنامه دهخداختنه ناکرده . [ خ َ ن َ / ن ِ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آنکه او را ختنه ناکرده اند. نامختون . اَقلَف . اَعْزَل . اَرْغَل . اَنْصَر. عُبور. اَعْرَم . (از منتهی الارب ). || کنایت از نامسلمانی است .
ختنه کردنلغتنامه دهخداختنه کردن . [ خ َ ن َ / ن ِک َ دَ ] (مص مرکب ) بریدن . قطع کردن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بریدن سر غلاف نره . اِعذار. (تاج المصادر بیهقی ) (از منتهی الارب ) عُذر. اِعباش . (از منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ). ختان . اختان . (ت
ختنه جایلغتنامه دهخداختنه جای . [ خ َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آن موضع که برند از آلت مردی ختان را. (یادداشت بخط مؤلف ).