خدکلغتنامه دهخداخدک . [ خ َ دَ ] (اِ) پل خواه از سنگ و گچ و آجر باشد که بر رودخانه بندند و یا از چوب و خاک بر جوی . (از برهان قاطع) (از آنندراج ) (ازانجمن آرای ناصری ). قنطره . کُرپی . پول : ز احنف آنکه بحلمست در عرب مشهوربدفتری مثلی دیده ام بگویم چون بدین
خذقلغتنامه دهخداخذق . [ خ َ ] (ع اِ) سرگین . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از تاج العروس ) (از قاموس ).
خذقلغتنامه دهخداخذق . [ خ َ ] (ع مص ) پیخال کردن مرغ یا خاص است به پیخال باز. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ). سرگین افکندن مرغ . (تاج المصادر بیهقی ). || خلانیدن آهن و مانند آن ستور را تا تیزرود. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ). || ریدن ماهی خذاق . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).<br
خدوکلغتنامه دهخداخدوک . [ خ ُ / خ َ ] (اِ) پراکنده و پریشان شدن طبیعت باشد از امور ناملایم . (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء). برهم زدگی دل که از دغدغه و دست در زیر بغل کردن کسی دیگر را یا از سخن ناملایم بهم رسد. (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ) (غیاث اللغات ). |
خدوکفرهنگ فارسی عمید۱. رشک؛ حسد: ◻︎ از حسد فتح تو خصم تو پی کرد اسب / همچو جحا کز خدوک چرخهٴ مادر شکست (انوری: ۹۲).۲. قهر؛ خشم.۳. غصه.۴. (صفت) آشفته؛ پریشان.
لَا تُصَعِّرْفرهنگ واژگان قرآنازروي تكبر گردنت را كج نكن(کلمه صعر به معناي کج بودن گردن ، و کلمه تصعير به معناي گرداندن گردن از نظرها از روي تکبر است ودر جمله"لَا تُصَعِّرْ خَدَّکَ ":روي خود را به کلي از مردم مگردان ، و از کسي که دارد با تو سخن ميگويد از در توهين اعراض مکن)
تنحیهلغتنامه دهخداتنحیه . [ ت َ ی َ ] (ع مص ) دور کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). زایل نمودن چیزی را و دور کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). یقال : نح الدمع عن خدک . (اقرب الموارد). زایل نمودن و یکسو نمودن . (منتهی الارب در ذیل «ن ح و»). (ناظم الاطباء). رجوع به تنحی شود
