ترجمه مقاله

خرگوش

xarguš

۱. (زیست‌شناسی) پستانداری علف‌خوار و از راستۀ جوندگان، با گوش‌های دراز، لب‌های شکاف‌دار، دست‌هایی کوچک‌تر از پاها، و دم کوتاه.
۲. (نجوم) = ارنب

ارنب، دوشان

خرگوش

لغت‌نامه دهخدا

خرگوش . [ خ َ ] (اِ مرکب ) جانوریست معروف . گویند ماده ٔ او را مانند زنان حیض آید. (برهان قاطع) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). حیوانی وحشی که گوشهای دراز دارد. (ناظم الاطباء). ابوخداش . ابوخرانق . ابوعروة. ابوبنهان . ارنب . اصمع. حَوْشَب . درماء. درمة. درامة. عجوز. قُفّة. قَ

خرگوشک

لغت‌نامه دهخدا

خرگوشک . [ خ َ ش َ ] (اِ مصغر) مصغر خرگوش یعنی خرگوش کوچک . (از ناظم الاطباء) (از شرفنامه ٔ منیری ) (از آنندراج ) (از برهان قاطع). || نام گیاهی است دوائی و قابض و دفع اسهال کند و آنرا بعربی آذان الارنب خوانند و آن نوعی از لسان الحمل است و بعضی گویند گیاهی است که اسبغول تخم آن

ترجمه مقاله