خسالةلغتنامه دهخداخسالة. [ خ ُ ل َ ] (ع اِ) سیم . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || سونش سیم . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). || سپوس جو و جز آن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب ).
خصالةلغتنامه دهخداخصالة. [ خ ُ ل َ ] (ع اِ) گندم و جو باقی مانده در خرمن بعد باد دادن . || دانه ٔ تلخ و جز آن که از گندم برآید. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خصالیلغتنامه دهخداخصالی . [ خ َ ] (اِخ ) حسن بیک . از شعرای ایران و اصل او از ترکان جغتای است که در خراسان نشو ونما کرده است و این بیت از اوست :یک شیشه ٔ می آرید ز ایران سوی توران تا خون جگرگوشه ٔ کاوبین ببندم .(از قاموس الاعلام ترکی ج 3
خصالیلغتنامه دهخداخصالی . [ خ َ ] (اِخ ) کاشانی . از شاگردان مولانا محتشم است و این بیت از اوست :مکن منع من بیدل زبسیارآمدن سویت که گر صدبار دارم آرزو یکبار می آیم .(قاموس الاعلام ج 3).
خوب خصالیلغتنامه دهخداخوب خصالی . [ خو خ ِ ] (حامص مرکب ) خوش خصلتی . خوب طینتی : از این بنده نوازی و از این عذرپذیری از این شرمگنی نیکخوئی خوب خصالی .فرخی .