خسرلغتنامه دهخداخسر. [ خ َ ] (ع اِمص ) زیان . زیانکاری . نقصان مایه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || هلاکی . (یادداشت بخط مؤلف ). || (مص ) خسران . (منتهی الارب ). رجوع به خسران شود.
خسرلغتنامه دهخداخسر. [ خ َ س َ ] (اِ) یخ و آن آبی است که در زمستان مانند شیشه می بندد. (از برهان قاطع).
خسرلغتنامه دهخداخسر. [ خ َ س َ ] (ع مص ) خسران . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). رجوع به خسران شود.
خسرلغتنامه دهخداخسر. [ خ ُ ] (ع اِ) زیان . ضرر. نقصان در بیع و تجارت . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || (مص ) خسران . (منتهی الارب ) (تاج العروس ). رجوع به خسران شود.
خسرلغتنامه دهخداخسر. [ خ ُ س ُ ] (اِ) پدرزن . (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) : چه نیکو سخن گفت یاری بیاری که تا کی کشیم از خسر ذل و خواری . رودکی .به دل گفت با این سخن جنگ نیست چو شنگل خسر باشدم ننگ نیست . <p class="author
خسیرلغتنامه دهخداخسیر. [ خ َ ] (ع ص ) گم شده . (منتهی الارب ). || زیان یافته . (از منتهی الارب ). || مغبون شده . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خشرلغتنامه دهخداخشر. [ خ َ ] (ع مص ) باقی داشتن بر خوان از طعام آنچه بکار نیاید. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ). این مصدر از اضداد است . || چیزی بد از میان خوب بیرون کردن . (تاج المصادر بیهقی ). || آزناک و حریص شدن . (از منتهی الارب ).
خشرلغتنامه دهخداخشر. [ خ َ ش َ ] (اِخ ) نام خشایارشا. (از ایران باستان ج 1 ص 698). رجوع به خشایارشا شود.
خشرلغتنامه دهخداخشر. [ خ َ ش َ ] (ع مص ) گریختن از جبن و بددلی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خصرلغتنامه دهخداخصر. [ خ َ ص َ ] (ع اِ) سرما. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خسرو خسروانلغتنامه دهخداخسرو خسروان . [ خ ُ رَ / رُ وِ خ ُ رُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پادشاه پادشاهان . شاه شاهان : خرامان شده خسرو خسروان طرفدار چین در رکابش روان .نظامی .
خسراهابادلغتنامه دهخداخسراهاباد. [ خ ُ ] (اِخ ) از قرای معروف ری است و چون شهری بزرگ می باشد. (از معجم البلدان ).
خسراویهلغتنامه دهخداخسراویه . [ خ ُ وی ی َ ] (اِخ ) قریة من قرای ̍ واسطه . (از معجم البلدان یاقوت ).
خسولغتنامه دهخداخسو. [ خ َ / خ ُ ] (اِ) مادرزن . (صحاح الفرس ). خسر. (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به خُسُر شود. || پدرزن . (از ناظم الاطباء).
أَخْسَرُونَفرهنگ واژگان قرآنزيانکارترينها(کلمه خسر يا خسران به معني از دست دادن سرمايه است ، يا همهاش و يا بعضي از آن)
أَخْسَرِينَفرهنگ واژگان قرآنزيانکارترينها(کلمه خسر يا خسران به معني از دست دادن سرمايه است ، يا همهاش و يا بعضي از آن)
تَخْسِيرٍفرهنگ واژگان قرآنزيانکاري(کلمه خسر يا خسران به معني از دست دادن سرمايه است ، يا همهاش و يا بعضي از آن)
خسراهابادلغتنامه دهخداخسراهاباد. [ خ ُ ] (اِخ ) از قرای معروف ری است و چون شهری بزرگ می باشد. (از معجم البلدان ).
خسراویهلغتنامه دهخداخسراویه . [ خ ُ وی ی َ ] (اِخ ) قریة من قرای ̍ واسطه . (از معجم البلدان یاقوت ).
خسرو بهمنیلغتنامه دهخداخسرو بهمنی . [ خ ُ رَ / رُو ب َ م َ ] (اِخ ) نام تیره ای است از ایل کرند رجوع به ایل کرند شود.
خاخسرلغتنامه دهخداخاخسر. [ س َ ] (اِخ ) نام قریه ای است از قراء دَرْعَم ْ در دوفرسنگی سمرقند. (انساب سمعانی ).
مخسرلغتنامه دهخدامخسر. [ م ُ خ َس ْ س َ ] (ع ص ) زیان دیده و ضررکشیده : ور راه نیابی نه عجب دارم ایراک من چون توبسی بودم گمراه و مخسر . ناصرخسرو (دیوان ص 173).و رجوع به تخسیر و ماده ٔ قبل شود.|
مخسرلغتنامه دهخدامخسر. [ م ُ خ َس ْ س ِ ] (ع ص ) هلاک کننده . (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). || آنکه سبب می شود زیان و نقصان را و زیان می آورد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مخسرلغتنامه دهخدامخسر. [ م ُ س ِ ] (ع ص ) کم کننده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || زیان کار و زیان آور. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
اخسرلغتنامه دهخدااخسر. [ اَ س َ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از خاسر. خاسرتر. بزیان تر. زیانکارتر : لاجرَم اَنّهم فی الآخرة هُم الاخسرون . (قرآن 22/11).- امثال : اخسر صفقة من شیخ مَهو