خصملغتنامه دهخداخصم . [خ َ ص ِ ] (ع ص ) سخت خصومت . ج ، خصمون . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب ).
خصملغتنامه دهخداخصم . [ خ َ ] (ع مص ) غلبه کردن در خصومت . (منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از تاج العروس ).
خصملغتنامه دهخداخصم . [ خ ِ ] (از ترکی ، اِ) مأخوذ از ترکی دولت . || صاحب و مالک . || رفیق . || خویش . (ناظم الاطباء).
خصملغتنامه دهخداخصم . [ خ ُ ] (ع اِ) جانب . ناحیه . گوشه . یقال : وقع المتاع فی خصم الوعاء؛ ای فی زاویة الوعاء. (از منتهی الارب ). || گوشه ٔ درونی دنباله ٔ مشک که در مقابل دنه آن باشد. ج ، اَخصام ، خُصوم .
خسملغتنامه دهخداخسم . [ خ ِ ] (اِ) جراحت . ریش . (از فرهنگ جهانگیری ) (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ) .
خشملغتنامه دهخداخشم . [ خ َ ] (ع مص ) شکستن خیشوم کسی . (منتهی الارب ) (ازتاج العروس ) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب ). || مست کردن شراب کس را. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خشملغتنامه دهخداخشم . [ خ َ ] (اِ) غضب . خِشم || غصه . انفعال . خِشم . (ناظم الاطباء). رجوع به خِشم شود.
خشملغتنامه دهخداخشم . [ خ َ ] (ع اِ) علت بوی گرفتگی بینی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب ).
خصیملغتنامه دهخداخصیم . [ خ َ ] (ع ص ) خصومت کننده . دشمن . ج ، خصماء، خصمان . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). ستیزه گر. پیکارکش . (یادداشت بخط مؤلف ) : خلق الانسان من نطفة فاذا هو خصیم مبین . (قرآن 4/16). او لم یر ا
خصمونلغتنامه دهخداخصمون . [ خ َ ص ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ خَصِم . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خصمةلغتنامه دهخداخصمة. [ خ َ م َ ] (ع اِ) تعویذ و حرزی که مردان هنگام منازعت و رفتن پیش سلاطین پوشند. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ).
خصماءلغتنامه دهخداخصماء. [ خ ُ ص َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ خصیم . (منتهی الارب ) (دهار) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد) : دهان گشاده ز سوفار تیر و از پیکان بکینه بر خصماء تیز میکند دندان .رفیعالدین لنبانی .
خصمانلغتنامه دهخداخصمان . [ خ َ ] (اِ) دشمنان . عدوها. (یادداشت بخط مؤلف ) : هیچکس از وزیر و سالاران لشکر بر خداوند این اشاره نکند که جنگی قائم و خصمان را زده باز باید گشت . (تاریخ بیهقی ). نه چنان آمد بر آنجمله که اندیشه می کردند که خصمان بنخست حمله بگریزند. (تاریخ بی
خصمونلغتنامه دهخداخصمون . [ خ َ ص ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ خَصِم . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خصمةلغتنامه دهخداخصمة. [ خ َ م َ ] (ع اِ) تعویذ و حرزی که مردان هنگام منازعت و رفتن پیش سلاطین پوشند. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ).
خصم خانهلغتنامه دهخداخصم خانه . [ خ َ م ِ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کتخدا. خداوند خانه . (آنندراج ) : چو از دل رفت شیرین جان چه باشدچو خصم خانه شدمهمان چه باشد. امیرخسرو دهلوی (از آنندراج ).
چهارخصملغتنامه دهخداچهارخصم . [ چ َ / چ ِ خ َ ] (اِ مرکب ) چهاردشمن . چهارضد. || مجازاً چهارعنصر. رجوع به چارخصم شود.
چارخصملغتنامه دهخداچارخصم . [ خ َ ] (اِ مرکب ) چارعنصر. آب و باد و خاک و آتش : و آن پادشاه ده سر و شش روی و هفت چشم با چارخصمشان به یکی خانه اندرند.ناصرخسرو.
هواخصمbanditواژههای مصوب فرهنگستانهواپیمای شناساییشدة دشمن دستکم توسط یک فروند از اعضای پرواز خودی