خلاص

xalās

معنی

۱. رهایی یافتن؛ نجات یافتن.
۲. رهایی؛ نجات.
۳. (اسم مصدر) [قدیمی] صمیمیت.

مترادف

۱. آزاد، آسوده، رها، فارغ، مرخص، مستخلص، ول ≠ اسیر، گرفتار، درگیر
۲. رهایی، نجات، استخلاص

برابر پارسی

رها

جست‌وجوی دقیق

خلاص

لغت‌نامه دهخدا

خلاص . [ خ َ ] (ع مص ) سالم ماندن چیز از تلف شدن . منه : خلص الشی ٔ من التلف «خلاصاً» و «خلوصاً» و «مخلصاً». || صاف شدن آن . منه : خلص الماء من الکدر. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).

خلاص

لغت‌نامه دهخدا

خلاص . [ خ َل ْ لا ] (ع اِ) رخنه ٔ در خانه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || شکاف . سوراخ . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).

خلاص

لغت‌نامه دهخدا

خلاص . [ خ َل ْ لا ] (ع ص ) نجات دهنده . آزادکننده . رهاکننده . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).

خلاص

لغت‌نامه دهخدا

خلاص . [ خ ِ ] (ع مص ) مخالصة. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). رجوع به مخالصة در این لغت نامه شود.

خلاص

لغت‌نامه دهخدا

خلاص . [ خ ِ ] (ع اِ) خلاصه ٔ روغن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || گداخته ٔزر و سیم . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). || زر خالص . سره . (یادداشت بخط مؤلف ) : خلاص بود و کنون قلب شد ز سکه بگشت مزور آمد

جست‌وجوی هم‌آوا

خلاس

لغت‌نامه دهخدا

خلاس . [ خ َل ْ لا ](ع ص ) دزد. راهزن . غارتگر. رباینده . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).

خلاش

لغت‌نامه دهخدا

خلاش . [ خ َ ] (اِ) غلغله . شور. مشغله . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).

خلاش

لغت‌نامه دهخدا

خلاش . [ خ ِ ] (اِ) زمین پر گل و لای . || زمین که در آن آب و لای بهم آمیخته است . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). لجن . (یادداشت بخط مؤلف ). خلیش که آنرا چیچله و خلاب و غریقج نیز گویند. (شرفنامه ٔ منیری ).

خلاش

فرهنگ فارسی عمید

زمین دارای خاک اسیدی و بقایای گیاهی فراوان.

خلاش

bog 2

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تالابی اسیدی با مواد غذایی و زهکشی ضعیف که سطح آن را خزه و احتمالاً درختچه و درخت می‌پوشاند

جست‌وجوی مشابه

خلاصه

لغت‌نامه دهخدا

خلاصه . [ خ ِ / خ ُ ص َ ] (ع اِ) خلاصة. پاکیزه ترین و خالص ترین و بهترین اجزاء و مواد یک چیز. گزیده ٔ هر چیزی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). سُلافَه . سلاف . زُبدَه . خِلاص . (یادداشت بخط مؤلف ). منتخب

خلاصةالحساب

لغت‌نامه دهخدا

خلاصةالحساب . [ خ ُ ص َ تُل ْ ح ِ ] (اِخ ) نام کتابی است که شیخ بهائی در علم حساب و جبر و مقابله و ریاضیات قدیم پرداخته است . (یادداشت بخط مؤلف ).

خلاصی

لغت‌نامه دهخدا

خلاصی . [ خ ِ / خ َ ] (حامص ) آزادی . رستگاری . رهایی . نجات . (ناظم الاطباء) : دل ز راحت نشان نخواهد دادغم خلاصی بجان نخواهد داد. خاقانی .گر از غم خلاصی طلب کردمی هم از نای نو

خلاصة

دیکشنری عربی به فارسی

خلا صه , زبده , مختصر , کوتاهي , اختصار , طرح کلي , رءوس مطالب , موجز , اختصاري , ملخص , انجام شده بدون تاخير , باشتاب

خلاصه

فرهنگ فارسی عمید

۱. [عامیانه] به‌هرحال.۲. (اسم، صفت) [قدیمی] برگزیده.۳. (اسم، صفت) [قدیمی] نتیجه، گزیده، و خالص چیزی.

جست‌وجوی متن

vacuumize

دیکشنری انگلیسی به فارسی

خلاص شدن

وارهاندن

فرهنگ فارسی عمید

آزاد کردن؛ خلاص کردن.

وارهیدن

فرهنگ فارسی عمید

آزاد شدن؛ خلاص شدن.

comminuate

دیکشنری انگلیسی به فارسی

خلاص شدن از شر

get rid of

دیکشنری انگلیسی به فارسی

خلاص شدن از شر

جست‌وجوی هم‌آغاز

خلاص شدن

لغت‌نامه دهخدا

خلاص شدن . [ خ ِ / خ َ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) رهایی پیدا کردن . رستگاری پیدا کردن . نجات یافتن . رهایی یافتن . رستن . رهیدن . جستن از. (یادداشت بخط مؤلف ) : سعدی درین کمند بدیوانگی فتادگر دیگرش خلاص شود زیرکی شود

خلاص بخشیدن

لغت‌نامه دهخدا

خلاص بخشیدن . [ خ ِ /خ َ ب َ دَ ] (مص مرکب ) رهایی بخشیدن . خلاصی بخشیدن .

خلاص دادن

لغت‌نامه دهخدا

خلاص دادن . [ خ ِ / خ َ دَ ] (مص مرکب ) رهایی دادن . خلاصی بخشیدن . (یادداشت بخط مؤلف ) : تریاک فاروق از گزیدن افعی و گزیدن همه انواع ماران و سگ دیوانه خلاص دهد و مضرت همه زهرهای دیگر که کشنده است بازدارد. (ذخیره خوار

خلاص کردن

لغت‌نامه دهخدا

خلاص کردن . [ خ ِ / خ َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) رهانیدن . رهاندن . (یادداشت بخط مؤلف ) : از بند گرانم خلاص کردند و ملک موروثم خاص . (گلستان سعدی ). تا بیگناه را خلاص کند. (نصیحة الملوک ).استطاعت در طریق عشق بازی آفت ا

خلاص یافتن

لغت‌نامه دهخدا

خلاص یافتن . [ خ ِ / خ َ ت َ ] (مص مرکب ) نجات یافتن . رها شدن : یعنی ای مطرب شده با عام و خاص مرده شو چون من که تا یابی خلاص . مولوی .بندی مهر تو نیابد خلاص غرقه ٔعشق تو نبیند

جست‌وجوی هم‌قافیه

زر خلاص

لغت‌نامه دهخدا

زر خلاص . [ زَ رِ / زَرْ رِ خ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زری که از بوته برآمده باشد. (آنندراج ). بی بار. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). یعنی زر خالص که از بوته بیرون آرندش ... (شرفنامه ٔ منیری ). زر خالص . (غیاث اللغات ) :</span

قلعه اخلاص

لغت‌نامه دهخدا

قلعه اخلاص . [ ق َ ع َ اِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کرچمپبو بخش داران شهرستان فریدن ، واقع در 44 هزارگزی شمال باختر داران و 9 هزارگزی باختر راه ازنا به اصفهان . موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن سردسیری ا

استخلاص

لغت‌نامه دهخدا

استخلاص . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) رهانیدن . (غیاث ). خلاص کردن : بروچال از آن حالت عاجز آمد و استخلاص پسر را چاره ندانست . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 417). آورده اند که یکی از وزراء به زیردستان رحمت آوردی و صلاح همگنان جستی . اتفاقاً روزی به خطاب ملک

اخلاص

لغت‌نامه دهخدا

اخلاص . [ اِ ] (اِخ ) (سوره ٔ...) صدودوازدهمین سوره ٔ قرآن ، مکیّه و بقولی مدنیه و آن چهار آیت است ، پس از تبت و پیش از فَلَق . سوره ٔ قل هواللّه احد : مدیح او شعرا را چو سورةالاخلاص سرای او ادبا را چو کعبةالاسلام . فرخی .

اخلاص

لغت‌نامه دهخدا

اخلاص . [ اِ ] (ع مص ) خالص کردن . ویژه کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). ویژه داشتن . بی آمیغ گردانیدن . || دوستی خالص داشتن . امحاض . خلوص نیت داشتن . عقیده ٔ پاک داشتن . ارادت صادق داشتن : بیعت کردم بسید خود... از روی اعتقاد و از ته دل براستی نی

درپیوند

بیشتر بدانید

خلاص

xalās

معنی

مترادف

برابر پارسی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری عربی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا