خناسلغتنامه دهخداخناس . [ خ َن ْ نا ] (ع ص ، اِ) شیطان . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). دیو که وسوسه کند. (مهذب الاسماء). عزازیل . ابلیس . ابوخلاف . (یادداشت بخط مؤلف ) : الخناس ، الذی یوسوس فی صدور الناس . (قرآن 114</span
خناسفرهنگ مترادف و متضاد۱. اهریمن، دیو، شیطان ۲. شیطانصفت ۳. مکار، حیلهگر، نیرنگباز ۴. فریبنده، فریبکار ۵. شریر، بدکار
خنازلغتنامه دهخداخناز. [ خ َ] (ع ص ، اِ) زن بدبوی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد) (از البستان ).
خنازلغتنامه دهخداخناز. [ خ ُن ْ نا ](ع اِ) چلپاسه . || جماعتی از یهود که گوشت را بگذارند بماند تا بوی بگیرد. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خَنَّاسِفرهنگ واژگان قرآنآن چیز یا کسی که مرتب آشکار و پنهان می شود ( صيغه مبالغه از مصدر خنوس است که به معناي اختفاي بعد از ظهور است )
خنوزلغتنامه دهخداخنوز. [ خ ُ ] (ع مص ) بو گرفتن گوشت . متعفن شدن . خنز. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خنوزلغتنامه دهخداخنوز. [خ َن ْ نو ] (ع اِ) کفتار. || صف اخیر در جنگ . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خناسرةلغتنامه دهخداخناسرة. [ خ َ س ِ رَ ] (ع ص ، اِ) مردم ضعیف و اهل خیانت . || ج ِ خنسر. ج ِ خنسری . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خناسیرلغتنامه دهخداخناسیر. [ خ َ ] (ع اِ) هلاکی . || غدر. ناکسی . || مردمان ضعیف . || کمیزهای بز نر کوهی بر گیاه و درخت . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
ابولبینیلغتنامه دهخداابولبینی . [ اَ ل ُ ب َ نا ] (اِخ ) شیطان . دیو. ابلیس . ابومره . بومرّه . بوخلاف . عزازیل . خناس . شیخ نجدی .
واپس خزندهلغتنامه دهخداواپس خزنده . [ پ َ خ َ زَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) خناس . (ترجمان القرآن ). بازخزنده . رجوع به واپس خزیدن شود.
ابوقترهلغتنامه دهخداابوقتره . [ اَ ق ِ رَ ] (اِخ ) ابلیس . شیطان . بومرّه . عزازیل . خناس . بوخلاف . ابومره . شیخ نجدی . دیو. مهتر دیوان . (السامی فی الاسامی ). پدر پریان . و گویند که یزیدیه او را طاووس العرفاء نامند.
ابومرهلغتنامه دهخداابومره . [ اَ م ُرْ رَ ] (اِخ ) کنیت ابلیس . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). شیطان . ابولبینی . ابلیس . عزازیل .خناس . ابوخلاف . بومره . شیخ نجدی . ابوالعیزار. دیو:همه چون غول بیابان همه چون مار صلیب همه بومره بخوی و همه چون کاک غدنگ . قریعالدهر.<
بلأزلغتنامه دهخدابلأز. [ ب َ ءَ ] (ع ص ، اِ) بُلأز. مرد کوتاه . (منتهی الارب ). قصیر. (ذیل اقرب الموارد از قاموس ). || کودک سطبر سخت . (منتهی الارب ) (از ذیل اقرب الموارد از قاموس ). || شیطان . (منتهی الارب ) (ذیل اقرب الموارد از قاموس ). ابلیس . عزازیل . شیخ نجدی . ابومرة. ابولبینی . ابوخل
خناسرةلغتنامه دهخداخناسرة. [ خ َ س ِ رَ ] (ع ص ، اِ) مردم ضعیف و اهل خیانت . || ج ِ خنسر. ج ِ خنسری . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خناسیرلغتنامه دهخداخناسیر. [ خ َ ] (ع اِ) هلاکی . || غدر. ناکسی . || مردمان ضعیف . || کمیزهای بز نر کوهی بر گیاه و درخت . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
اخناسلغتنامه دهخدااخناس . [ اِ ] (ع مص ) واپس شدن . واپس استادن . || سپس کردن . (منتهی الارب ). واپس بردن . (تاج المصادر بیهقی ). واپس داشتن . || پس چیزی پنهان کردن .
انخناسلغتنامه دهخداانخناس . [ اِ خ ِ ] (ع مص ) سپس ماندن از کسی . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). سپس ماندن . (آنندراج ). تأخر و تخلف . (از اقرب الموارد). یقال : انخنس عنه . (از منتهی الارب ).