خنده خریش

xandexariš

معنی

۱. کسی که مردم به او می‌خندیدند و مسخره‌اش می‌کردند؛ مسخره.
۲. (اسم) ریشخند.

جست‌وجوی دقیق

خنده خریش

لغت‌نامه دهخدا

خنده خریش . [ خ َ دَ / دِخ َ ] (اِ مرکب ) کسی که بر او خنده زنند و ریشخند کنند و بمعنی فاعل و مفعول تمسخر هر دو آمده و آن را خنده ریش نیز گویند و ریشخند بهمین معنی است . (از انجمن آرای ناصری ) (از آنندراج ). مضحکه . مسخره . مایه ٔ سخریه . آلت

خنده خریش

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که مردم به او می‌خندیدند و مسخره‌اش می‌کردند؛ مسخره.۲. (اسم) ریشخند.

خنده خریش

فرهنگ فارسی معین

( ~. خَ) (ص مر.) کسی که مردم به او بخندند و مسخره اش کنند.

جست‌وجوی هم‌آوا

خنیده

لغت‌نامه دهخدا

خنیده . [ خ ِ دَ / دِ ] (ن مف ) مکیده .

خنیده

لغت‌نامه دهخدا

خنیده . [ خ َ دَ / دِ ] (ن مف ) مشهور. معروف .شهرت یافته . (برهان قاطع). پخش شده . منتشرشده . عالمگیرشده . جهانگیرشده . (یادداشت بخط مؤلف ) : خنیده بگیتی بمهر و وفاز اهریمنی دور و دور از جفا. <p class="aut

خنیده

لغت‌نامه دهخدا

خنیده . [ خ ُ دَ / دِ ] (ن مف ) پسندیده . (ناظم الاطباء) (از برهان قاطع). || نامور. نامدار. معروف . مشهور در نزد همه کس . (ناظم الاطباء).

چخنده

لغت‌نامه دهخدا

چخنده . [ چ َ خ َ دَ / دِ ] (نف ) آنکه میچخد. کوشش کننده . سعی کننده . کوشا. ساعی . || ستیزه کننده .خصومت گر. دشمنی کننده . ستیزه جو. ستیزه گر. || آنکه بر روی کسی جستن کند. جستن کننده بر روی دیگری . || دم زننده . رجوع به چخ و چخیدن شود.

خندع

لغت‌نامه دهخدا

خندع . [ خ ُ دَ ] (ع اِ) نوعی از ملخ . جُندُب . || جندبهای ریزه . نوعی از ملخ های ریزه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).

جست‌وجوی متن

خنده ریش

لغت‌نامه دهخدا

خنده ریش . [ خ َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) ریشخند و او کسی باشد که مردم بعنوان تمسخر و ظرافت بر او خندند. (برهان قاطع). رجوع به خنده خریش شود.- خنده ریش کردن ؛ تمسخر کردن . استهزاء نمودن . ریشخند کردن . (ناظم الاطباء).<b

غلغلیچه گه

لغت‌نامه دهخدا

غلغلیچه گه . [ غ ِ غ ِ چ َ / چ ِگ َه ْ ] (اِ مرکب ) غلغلیجگاه . غلغلیجگه : چنان بدانم من جای غلغلیچه گهش کجا به مالش اول فتد به خنده خریش .لبیبی (از نسخه ای از فرهنگ اسدی با تصحیح مؤلف لغت نامه ).رجوع

خریش

لغت‌نامه دهخدا

خریش . [ خ َ ] (اِ) خنده ریش . (ناظم الاطباء). خنده خریش .(یادداشت بخط مؤلف ). خنده ای که از روی تمسخر و استهزاء و فسوس بود. (برهان قاطع). || کسی که از روی استهزا بر وی خنده کنند. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء). || خراش . برداشتگی پوست از بدن . || (نف ) خراشنده . چیزی که

مرا

لغت‌نامه دهخدا

مرا. [ م َ ] (از « مََ »، مخفف «من » + را) من را. برای من . به من . مرا به دو صورت استعمال شده است : صورت مفعولی و صورت مسندالیهی . کلمه ٔ مرکب «مرا» در شواهدی که به دسترس بود بدین معانی آمده است :به من . با من : کنون همانم و خانه همان و شهر هم

جست‌وجوی هم‌آغاز

خنده

لغت‌نامه دهخدا

خنده . [ خ َ دَ / دِ ] (اِمص ) حالتی که در انسان بواسطه ٔ شعف و خوشحالی و بشاشت پیدا میشود و در آن حالت لب ها و دهان بحرکت می آیند و غالباً این حالت با آواز مخصوصی همراه است . ضحک .مضحکه . (ناظم الاطباء). از «خند» + «ه » (پسوند پدیدآورنده ٔ ا

خنده

فرهنگ فارسی عمید

حالتی در چهرۀ انسان به‌واسطۀ شعف، خوشحالی، یا تمسخر که در آن لب‌ها گشوده می‌گردد و گاه با صدای مخصوصی همراه است.

خنده

دیکشنری فارسی به عربی

ضحک , ضحکة

خنده

دیکشنری فارسی به انگلیسی

laugh, laughing, laughter

خنده

فرهنگ فارسی معین

(خَ دِ) [ په . ] (اِ.) حالتی در انسان که به سبب شادی و نشاط ایجاد شودولب ها و دهان گشا د گردند. ؛ از ~ روده بر شدن کنایه از: خندة شدید و ممتد کردن .

جست‌وجوی هم‌قافیه

دزدخنده

لغت‌نامه دهخدا

دزدخنده . [ دُ خ َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) خنده ٔ دزدیده . لبخند. شکرخند. تبسم .

خوش خنده

لغت‌نامه دهخدا

خوش خنده . [ خوَش ْ / خُش ْ خ َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) نیک خنده . شکرخنده . نیکوخنده . آنکه خوب خندد : یاد از آن حجره ٔ حکیم شریف و آن حریفان گرم خوش خنده .س

چخنده

لغت‌نامه دهخدا

چرخنده

لغت‌نامه دهخدا

چرخنده . [ چ َ خ َ دَ / دِ ] (نف ) چرخ زننده . دوار. گردان . گردنده . گردگردان . آنکه بدور خود یا بدور دیگری چرخد. رجوع به چرخ و چرخندگی شود.

خنده

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

خنده خریش

xandexariš

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا