لغتنامه دهخدا
بهاگیر. [ ب َ ] (نف مرکب ) هرچیز را گویند که قیمت و بهای بسیار داشته باشد. (برهان ) (ناظم الاطباء). متاع قیمتی و گرانمایه . (آنندراج ). هر چیزی که قیمت بسیار داشته باشد. گرانبها. قیمتی . (فرهنگ فارسی معین ). ارزنده . پربها : بگفت و فرود آمد از خنگ