خواندلغتنامه دهخداخواند. [ خوا / خا ] (اِ) خداوند را گویند. (فرهنگ جهانگیری ). خواجه . (مجالس النفایس ). || (ص ) تند. تیز. (فرهنگ جهانگیری ).
خواندگویش اصفهانی تکیه ای: bešxund طاری: bešxund طامه ای: boyxund طرقی: ârešxund کشه ای: bešxund نطنزی: ârešxund
خواندگویش خلخالاَسکِستانی: bəxandəš دِروی: bə.xand.əš شالی: bəxandəš کَجَلی: bâ.hând.eš کَرنَقی: bəxândəšə کَرینی: bəxândəšə کُلوری: bəxadaəš گیلَوانی: bândəš لِردی: bəxândəš
خواندگویش کرمانشاهکلهری: xwanɪ/ čeřɪ گورانی: xwanɪ/ čeřɪ سنجابی: xwanɪ/ čeřɪ کولیایی: axwanɪ/ ačeřɪ زنگنهای: xwanɪ/ čeřɪ جلالوندی: xwanɪ/ čeřɪ زولهای: xwanɪ/ čeřɪ کاکاوندی: xwanɪ/ čeřɪ هوزمانوندی: xwanɪ/ čeřɪ
میخواندگویش خلخالاَسکِستانی: xânə دِروی: xân.ə شالی: xânə کَجَلی: m.ân.e/iya کَرنَقی: xânə کَرینی: xânə کُلوری: xânə گیلَوانی: hânə لِردی: xânə
میخواندگویش کرمانشاهکلهری: xwane:d/ čeře:d گورانی: xwane:d/ čeře:d سنجابی: xwane:d/ čeře:d کولیایی: axwane:d/ ačeře:d زنگنهای: xwane:d/ čeře:d جلالوندی: maxwane:/ mačeře: زولهای: maxwane:/ mačeře: کاکاوندی: maxwane:/ mačeře: هوزمانوندی: maxwane:/ mačeře:
قاسم خواند امیرلغتنامه دهخداقاسم خواند امیر. [ س ِ خوا / خا اَ ] (اِخ )یکی از اکابر خراسان است معاصر شاه اسماعیل صفوی . تیمور سلطان وی را با چند تن دیگر از هرات کوچانیده باخود به سمرقند برد. (حبیب السیر چ خیام ج 4 ص <span class="hl" dir
خواندگانلغتنامه دهخداخواندگان . [ خوا / خا دَ / دِ ] (اِ مرکب ) مردمان دانا. مردمان عالِم . || ج ِ خوانده . (ناظم الاطباء).
خواندمحمدلغتنامه دهخداخواندمحمد. [ خوا / خا م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) ملقب به میرخواند، صاحب کتاب روضة الصفاست . رجوع به میرخواند شود.
خواندارلغتنامه دهخداخواندار. [ خوا / خا ] (نف مرکب ) خوان سالار. (یادداشت بخط مؤلف ) : بخواندار گفتا که شاه جهان ز تن بگسلاند ترا هوش و جان . فردوسی .سبک داد خواندار وی را جواب که من ساخت خواهم ی
خواندشاهلغتنامه دهخداخواندشاه . [ خوا / خا ] (اِخ ) میرخواند صاحب تاریخ روضةالصفا. رجوع به میرخواند شود.
استدعىدیکشنری عربی به فارسیفرا خواند , احضار كرد , خواست , درخواست كرد , طلبيد , به حضور طلبيد , به حضور فرا خواند
خواندگانلغتنامه دهخداخواندگان . [ خوا / خا دَ / دِ ] (اِ مرکب ) مردمان دانا. مردمان عالِم . || ج ِ خوانده . (ناظم الاطباء).
خواندمحمدلغتنامه دهخداخواندمحمد. [ خوا / خا م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) ملقب به میرخواند، صاحب کتاب روضة الصفاست . رجوع به میرخواند شود.
خواندارلغتنامه دهخداخواندار. [ خوا / خا ] (نف مرکب ) خوان سالار. (یادداشت بخط مؤلف ) : بخواندار گفتا که شاه جهان ز تن بگسلاند ترا هوش و جان . فردوسی .سبک داد خواندار وی را جواب که من ساخت خواهم ی
خواندشاهلغتنامه دهخداخواندشاه . [ خوا / خا ] (اِخ ) میرخواند صاحب تاریخ روضةالصفا. رجوع به میرخواند شود.
میرخواندلغتنامه دهخدامیرخواند. [ خوا / خا ] (اِخ ) محمدبن خاوند شاه بن محمود مورخ نامی قرن نهم هجری و مؤلف تاریخ معروف (روضةالصفا فی سیرةالانبیاء و الملوک و الخلفاء) که بیشتر به نام بخش اول آن (روضةالصفا) معروف است و آن را به نام امیرعلیشیر نوایی کرده است . میرخ
امیرخواندلغتنامه دهخداامیرخواند. [ اَ خا ] (اِخ ) میرخواند محمد، مؤلف روضةالصفا درگذشته به سال 903 هَ .ق . است . بیشتر مشهور به میرخواند است ، فقط در یک مورد در سبک شناسی بهار ج 3 ص 206 امیرخواند