خوش نشین

xošnešin

معنی

۱. ویژگی کسی که از هرجا خوشش بیاید در آنجا اقامت می‌کند یا می‌نشیند.
۲. [منسوخ] ویژگی کارگر کشاورزی که زمین و خانه ندارد؛ آفتاب‌نشین.

جست‌وجوی دقیق

خوش نشین

لغت‌نامه دهخدا

خوش نشین . [ خوَش ْ / خُش ْ ن ِ ] (نف مرکب ) کسی که راحت نشسته و جای بسیاری را متصرف شده . (ناظم الاطباء). کسی که هر جا او را خوش آید همان جا ساکن شود. (غیاث اللغات ) (آنندراج ) : حضور حریفان بس خوش نشین به تخص

خوش نشین

فرهنگ فارسی عمید

۱. ویژگی کسی که از هرجا خوشش بیاید در آنجا اقامت می‌کند یا می‌نشیند.۲. [منسوخ] ویژگی کارگر کشاورزی که زمین و خانه ندارد؛ آفتاب‌نشین.

خوش نشین

فرهنگ فارسی معین

( ~. نِ) (ص فا.) 1 - آن که در هر جا خوشش آید بنشیند و اقامت گزیند. 2 - در اصطلاح کشاورزی آن عده از اهالی ده که نه مالک به حساب آیند و نه زارع . 3 - به مستأجر نیز اصطلاحاً خوش نشین می گویند.

خوش نشین

گویش تهرانی

اجاره نشین.

جست‌وجوی هم‌آوا

خوش خوش

لغت‌نامه دهخدا

خوش خوش . [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] (ق مرکب ) آهسته آهسته . رفته رفته . کم کم . نرم نرم . (یادداشت مؤلف ). خوش خوشک : گر کونت از نخست چنان بادریسه بودآن بادریسه خوش خو

خوش پروپا،خوش پروپاچه

گویش تهرانی

دارای پای زیبا

خوش خوشی

فرهنگ گنجواژه

لذت.

خوز

لغت‌نامه دهخدا

خوز. [ خ َ ] (ع اِ) دشمنی . خصومت . عداوت . || (مص ) دشمن داشتن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (اقرب الموارد).

خوش

لغت‌نامه دهخدا

خوش . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (اِخ )دهی است جزء دهستان سجاس رود بخش قیدار شهرستان زنجان ، واقع در شمال باختری قیدار با 360 تن سکنه . آب آن از سجاس رود است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2

جست‌وجوی مشابه

خوش نشینی

لغت‌نامه دهخدا

خوش نشینی . [ خوَش ْ / خُش ْ ن ِ ] (حامص مرکب ) حالت و عمل خوش نشین . (یادداشت مؤلف ). || محافظ دولتی که از برای وی اراضی معین شده باشد. (ناظم الاطباء).

خوش نشینان چمن

لغت‌نامه دهخدا

خوش نشینان چمن . [ خوَش ْ / خُش ْ ن ِ ن ِ چ َ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گلها و نهالهای چمن . || کسانی که در چمن بتقریب تماشا اقامت کنند. (از آنندراج ).

جست‌وجوی متن

خش نشین

گویش مازنی

خوش نشین

colonizers

دیکشنری انگلیسی به فارسی

استعمارگران، خوش نشین

newcomers

دیکشنری انگلیسی به فارسی

تازه واردان، تازه وارد، نوایند، خوش نشین

قافیه اندیش

لغت‌نامه دهخدا

قافیه اندیش . [ ی َ / ی ِاَ ] (نف مرکب ) آنکه قافیه سازد. شاعر : خوش نشین ای قافیه اندیش من قافیه ی ْ دولت توئی در پیش من .مولوی .

هفت تنان

واژه‌نامه آزاد

یکی از روستاهای بخش لاریجان، از توابع شهرستان آمل است. در حال حاضر (سال 1395) هفت تنان 1000 سکنۀ بومی، و 1300 سکنۀ مهاجر (به صورت خوش نشین) دارد.

جست‌وجوی هم‌آغاز

خوش

لغت‌نامه دهخدا

خوش

لغت‌نامه دهخدا

خوش . (ص ) خشک : اگر خوش آیدْت خشکی فزاید. ابوشکور.رجوع به خوشیدن شود.

خوش

لغت‌نامه دهخدا

خوش . [ خ َ ] (ع مص ) نیزه زدن ، منه : خاشه بالرمح . || آرمیدن با زن ، منه : خاش جاریته ؛ آرمید با کنیزک خود. || گرفتن ،منه : خاش الشی ٔ. || پاشیدن ، منه : خاش التراب و غیره فی الوعاء؛ ای پاشید خاک و جز آنرا در آوند. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).

خوش

لغت‌نامه دهخدا

خوش . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (اِخ ) قریتی است به اسفراین . (از معجم البلدان ) (یادداشت مؤلّف ).

خوش

لغت‌نامه دهخدا

خوش . [ خ َ ] (ع اِ) تهیگاه . خاصره خواه از انسان باشد و یا غیر انسان . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

درخوش

لغت‌نامه دهخدا

درخوش . [دَ خوَش ْ / خُش ْ ] (اِ مرکب ) شوق . اشتیاق . (برهان ) (آنندراج ). خواهش . آرزو. میل . محبت . (ناظم الاطباء).

دره آب خوش

لغت‌نامه دهخدا

دره آب خوش . [ دَ رِ خوَش ْ / خُش ْ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان مزارعی بخش برازجان ، ساحل رودخانه ٔ شاپور به فارس . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).

دست خوش

لغت‌نامه دهخدا

دست خوش . [ دَ ت ِ خوَش ْ / خُش ْ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) این ترکیب در بیت ذیل منسوب به رودکی آمده است و ظاهراً بدان هم معنی دست خوب می توان داد و هم معنی دست خوش و ملعبه : عالم چو ستم کند ستمکش مائیم دست خوش

دست خوش

لغت‌نامه دهخدا

دست خوش . [ دَ خوَش ْ / خُش ْ ] (اِ مرکب ) دست خشک . دستمال . (برهان ) (شرفنامه ٔ منیری ). دستار.

دست خوش

لغت‌نامه دهخدا

دست خوش . [ دَ خوَش ْ / خُش ْ ] (ص مرکب ) سخره . (شرفنامه ٔ منیری ). شخصی که مسخره باشد. (غیاث ) (آنندراج ). مسخرگی . (برهان ) (انجمن آرا). آنکه مورد مسخره واقع شود. که مورد ریشخند قرار گیرد. || کنایه ازعاجز و زبون و زیردست . (برهان ) (انجمن

درپیوند

بیشتر بدانید

خوش نشین

xošnešin

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

گویش تهرانی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

گویش تهرانی

فرهنگ گنجواژه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

گویش مازنی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

لغت‌نامه دهخدا

واژه‌نامه آزاد

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا