خوشخولغتنامه دهخداخوشخو. [ خوَش ْ / خُش ْ] (ص مرکب ) خوش خلق . خلیق . خَلِق ؛ خوش اخلاق . متواضع. ملایم . با لطافت در خلق . خوشخوی : و مردمانیند بمردم نزدیک و خوشخو و آمیزنده . (حدود العالم ).خوشخو دارم نگار بدخو چه کنم چون هست
خوشخو، خوشخوفرهنگ مترادف و متضادبشاش، پسندیدهخو، خوشخصال، خلیق، خوشاخلاق، خوشخلق، خوشرو، خوشمنش، مردمدار، مهربان، نرمخو، نیکخلق، نیکخو ≠ بداخلاق، بدخو
خوشخوئیلغتنامه دهخداخوشخوئی . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (حامص مرکب ) نیک سیرتی . نیکوطبیعتی . پاکیزه سرشتی . (ناظم الاطباء). حسن خلق . (یادداشت مؤلف ). بَلَه . (منتهی الارب ). نیک نهادی : از عطا دادن پیوسته و خوشخوئی اوادبای سفری گشته ب
خوشخویلغتنامه دهخداخوشخوی . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (ص مرکب ) خوشخو. جمیل الشیم . خوش خلق . بااخلاق . خَلِق . (یادداشت مؤلف ) : یکی سروقدی و سیمین بدن دلارام و خوشخوی و شیرین سخن . فردوسی .بوقت عطا خوشخو
خوشخوییلغتنامه دهخداخوشخویی . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (حامص مرکب ) خوشخوئی . حالت و چگونگی خوشخوی : چو جم دید او را بدان نیکویی بدان خوشزبانی وآن خوشخویی . فردوسی .رجوع به خوشخوی و خوشخو شود.
خوشخو، خوشخوفرهنگ مترادف و متضادبشاش، پسندیدهخو، خوشخصال، خلیق، خوشاخلاق، خوشخلق، خوشرو، خوشمنش، مردمدار، مهربان، نرمخو، نیکخلق، نیکخو ≠ بداخلاق، بدخو
خوشخوابلغتنامه دهخداخوشخواب . [ خوَش ْ / خُش ْ خوا / خا ] (ص مرکب ) آنکه خوب خوابد. که به آسانی بخواب رود. که در هر موقع و محل خوش تواند خسبید. || (اِ مرکب ) خواب با آسایش . خواب راحت . خواب شیرین . خواب نوشین :
خوشخوارگیلغتنامه دهخداخوشخوارگی . [ خوَش ْ / خُش ْ خوا / خا رَ / رِ ] (حامص مرکب ) عمل و حالت خوشخوار. عمل خوب خوردن . || راحتی . عیش خوش . گذران خوش : جهان می گذارد به
خوشخوارهلغتنامه دهخداخوشخواره . [ خوَش ْ / خُش ْ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) خوشخوار. نیکوخوار : همی دشوارت آید کرد طاعت که بس خوشخواره و باکبرونازی . <p cla
نرمخوفرهنگ مترادف و متضادپاکیزهخو، خوشاخلاق، خوشخو، خوشخو، شفیق، معتدل، معتدل، ملایم، مهربان، نیکخوی ≠ تندخو
خوشخوابلغتنامه دهخداخوشخواب . [ خوَش ْ / خُش ْ خوا / خا ] (ص مرکب ) آنکه خوب خوابد. که به آسانی بخواب رود. که در هر موقع و محل خوش تواند خسبید. || (اِ مرکب ) خواب با آسایش . خواب راحت . خواب شیرین . خواب نوشین :
خوشخوارگیلغتنامه دهخداخوشخوارگی . [ خوَش ْ / خُش ْ خوا / خا رَ / رِ ] (حامص مرکب ) عمل و حالت خوشخوار. عمل خوب خوردن . || راحتی . عیش خوش . گذران خوش : جهان می گذارد به
خوشخوارهلغتنامه دهخداخوشخواره . [ خوَش ْ / خُش ْ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) خوشخوار. نیکوخوار : همی دشوارت آید کرد طاعت که بس خوشخواره و باکبرونازی . <p cla
خوشخواریلغتنامه دهخداخوشخواری . [ خوَش ْ /خُش ْ خوا / خا ] (حامص مرکب ) عمل خوشخوار. نیکوخواری . تغذیه ٔ خوب . || راحت طلبی . خوش گذرانی .
خوشخوانلغتنامه دهخداخوشخوان . [ خوَش ْ / خُش ْ خوا / خا ] (نف مرکب ) سرودگوی . مغنی . آوازه خوان نیکو. (ناظم الاطباء). خوش صدا. خوش آواز. خنیاگر. خوش آوا : مبادا بهره مند از وی خسیسی بجز خوشخوانی
خوشخو، خوشخوفرهنگ مترادف و متضادبشاش، پسندیدهخو، خوشخصال، خلیق، خوشاخلاق، خوشخلق، خوشرو، خوشمنش، مردمدار، مهربان، نرمخو، نیکخلق، نیکخو ≠ بداخلاق، بدخو