خپلغتنامه دهخداخپ . [ خ َ] (اِ) خاموشی . (برهان قاطع). صاحب آنندراج و انجمن آرای ناصری و ناظم الاطباء نیز آنرا خاموشی معنی کرده اند و ناظم الاطباء آنرا صفت آورده است : گرشمس تبریزی مرا کردی اشارت گفتمی ایندم چو تنگ آورده است خپ کردم از بیش و ز کم . <p cla
خپارهلغتنامه دهخداخپاره . [ خ َ رَ/ رِ ] (ص ) چست . چالاک . تیزرو. تیزدست . (ناظم الاطباء) (فرهنگ شعوری ج 1 ص 379). جلد. تند. سریع در امور.
خپاکلغتنامه دهخداخپاک . [ خ َ ] (اِ) چاردیواری باشد که شبها گوسفند و خر و گاو را در آن کنند. (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری ) (انجمن آرای ناصری ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). نشستگاه گوسفندان . (شرفنامه ٔ منیری ). آغل : هزار کس که چو گوساله رانده ام بخپاک .<p class
خپچهلغتنامه دهخداخپچه . [ خ َ / خ ِ چ َ / چ ِ ] (اِ) شاخه ٔ درخت باریک و راست رسته را گویند. (برهان قاطع) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
خپکلغتنامه دهخداخپک . [ خ َ پ َ ] (اِ) نان بزرگ . (از برهان قاطع) (شرفنامه ٔ منیری ) (آنندراج ) (فرهنگ جهانگیری ) : آدمیا دست ز دنیا بدارچونکه ببستند ورا با تو جنگ ورنه خود این دنیا دارد ترابر سر ره چون بچگان را خپک . [ کذا؟ ]. سو
خوپلهلغتنامه دهخداخوپله . [ خوَپ ْ / خُپ ْ ل َ / ل ِ ] (ص ) ابله . نادان . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) : من خوپله در سبلت افکنده بادی چو در ریش خشک از ملاقات شانه .انوری .<
خپه گشتنلغتنامه دهخداخپه گشتن . [ خ َ پ َ / پ ِ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) خفه شدن . خبه گردیدن . رجوع به خفه گردیدن و خفه شدن و خفه گشتن شود.
خپه کردنلغتنامه دهخداخپه کردن . [ خ َ پ َ / پ ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) خفه کردن .کشتن بر اثر فشردگی گلو. و رجوع به خفه کردن شود.
خپه گردانیدنلغتنامه دهخداخپه گردانیدن . [ خ َ پ َ / پ ِ گ َ دَ] (مص مرکب ) خفه کردن . و رجوع به خفه گردیدن شود.
خپه گردیدنلغتنامه دهخداخپه گردیدن . [ خ َ پ َ / پ ِ گ َ دی دَ ] (مص مرکب ) خفه شدن . و رجوع به خفه گردانیدن شود.
خپارهلغتنامه دهخداخپاره . [ خ َ رَ/ رِ ] (ص ) چست . چالاک . تیزرو. تیزدست . (ناظم الاطباء) (فرهنگ شعوری ج 1 ص 379). جلد. تند. سریع در امور.